|
|
|
|
|
Dairesi
Yanan emtianın maliyet bedelinin belli olması halinde, emsal bedelinin esas alınmasına gerek yoktur.
|
|
|
Karar No
1985/513
|
|
|
Esas No
1984/678
|
|
|
Karar Tarihi
21-02-1985
|
|
|
Danıştay Dördüncü Daire
Yanan emtianın maliyet bedelinin belli olması halinde, emsal bedelinin esas alınmasına gerek yoktur. Dosyada yer alan belgelerden yükümlünün esinin ortağı bulunduğu R.T.N.T Adi ortaklığına ait un fabrikasının 25.10.1975 günlü çıkan bir yangında, öğütülmek üzere bulunan buğdaylarla birlikte yandığı ve 1977 takvim yılında da faaliyetinin tamamen sona erdiği anlaşılmaktadır. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun, zarara uğrayan şey emtia ise bunların emsal bedeli, menkul ve gayri menkul mal ise ödevlilerin başvuruları üzerine ilgili bakanlıkların mütalaası alınmak suretiyle Maliye Bakanlığınca her işletme için işin mahiyetine göre ayrı ayrı belli edilen fevkalade ekonomik ve teknik amortisman nisbetleri uygulanarak zarar tesbit edilerek itfası yoluna gidileceği 267 ve 271. maddelerinde hükme bağlanmıştır. Olayda yükümlü tarafından yanan menkul ve gayri menkul mallar için amortisman ayrılmadığı defter ve belgelerden anlaşıldığından yasada öngörülen biçimde zarar tesbit etmemesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ayrıca, yanan buğdayların öğütülmek üzere fabrikaya teslim edildiği ve karşılığında sadece öğütme ücreti alınıp, miktarları ve piyasa değerleri üzerinden getirenlere makbuz verildiği cihetle kayıtlara geçen makbuz tutarları kadar yangın sonucunda öğütmek üzere getirenlere bir bedel ödendiğinden emsal bedelleri ile değerlendirilmeyerek makbuzlarda yazılı tutarların gider olarak yazılmasında bir isabetsizlik yoksa da, yangının vuku bulduğu hususu yasalarda belirtilen biçimde yargı kararıyla saptanmadığından yangın sonucu kendilerince tesbit edilen zararın gider kaydı ile ilgili yıl beyanında gösterilmesinde isabet bulunmamaktadır. Ancak, gerek inceleme raporunun incelenmesinden, gerekse Vergi Mahkemesi kararından,. yükümlünün yangın olmasa dahi, belirtilen dönemde fabrika işletmeciliğinin zarar ettiği, bu durumda elde edilmiş bir ticari kazanç olmadığından vergi ziyaının sözkonusu olamıyacağı yolundaki iddiasının incelenmediği anlaşılmıştır. Dairemizin 17.10.1984 günlü ve E: 1984/678 sayılı ara kararı uyarınca getirilen 31.12.1975 günlü bilançosu ile karzarar hesabından, ilgili dönemde, muhtelif masraflar faiz ve komisyonlar, personel masrafları, kiralar toplamının 368.492 lira; buğday öğütme ücretinin ise 195.003 lira olduğu ve mukayesesinden 173.488 lira zararla kapandığı tespit edilmiştir. Bu durumda 1975 takvim yılında vergiye tabi bir ticari kazanç doğmadığından ilgili yıl beyannamesinde yangından dolayı saptanan zarar gösterilmemiş olsa dahi, işletmenin zararı nedeniyle yine zarar beyan edileceğinden Vergi Mahkemesi’nce bu husus araştırılıp, yükümlünün iddiası incelenmeksizin karar verilmesinde isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına tarhiyatın re’sen terkinine oybirliğiyle karar verildi.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.
*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.
|
|
|
ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi
|
|
|
|
Excel Dokümanı
|
|
|
|
|
|
|
|