Danıştay Dördüncü Daire

Hayat standardı esasında sözü edilen 'birden fazla bina' deyiminden, mükellefin ailesince işyeri olarak kullanılanların anlaşılmaması gerekir. Uyuşmazlık, bir işyeri ve meskenin bizzat kullanılması halinde, hayat standardı esasına göre birden fazla kullanılan bina sebebiyle ilave edilecek bir tutarın bulunup bulunmadığına ve birden fazla kullanılan bina kapsamına işyerinin girip girmeyeceğine ilişkindir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun olay tarihinde yürürlükte bulunan 91. maddesinde, tam mükellefiyete tabi olanların işyeri dışında kalan yerler için ödedikleri kiralar ile sayfiye giderlerinin yıllık beyannamelerde gider bildirimi olarak gösterileceği belirtilmiş olup, 2772 sayılı Kanunla eklenen mükerrer 116. maddesinde de, gerçek usulde gelir vergisine tabi ticari, zirai ve mesleki kazanç sahiplerinin beyan ettikleri gelir (zarar beyan edilmesi hali dahil), 120.000 liraya (zirai kazanç sahipleri ile ikinci sınıf tacirler için 90.000 liraya) bizzat kullanılan birden fazla binalardan kiralanmış olanların her biri için belirlenen 60.000 liranın ilavesinden sonra bulunacak tutardan düşük olduğu takdirde bu şekilde tespit olunan miktarın vergi tarhına esas alınacağı hükme bağlanmıştır. Gelir Vergisi Kanunu'na yeni bir denetim müessesesi olarak getirilen hayat standardı uygulaması ile ilgili 116. maddeye ekli gösterge listesinin uyuşmazlık konuşu olayla ilgili kısminin incelenmesinden burada sözü edilen birden fazla binanın mükellefin ailesince işyeri olarak kullanılanlar değil, sürekli ve geçici olarak oturmaya veya dinlenmeye mahsus mahaller olduğu anlaşılmaktadır. Zira tablonun 2 numaralı bölümünün parantez içinde yer alan (Bağımsız bölümler, katlar, sayfiye ve dinlenme evleri dahil) ibaresinden bu bölümde sözü edilen binaların işyeri ile ilgisinin bulunmadığım göstermektedir. Aksine bir yorumla vergiye tabi kazancın elde edilmesi ve devam ettirilmesi için sahip olunan ve olayda yükümlünün kullandığı işyerine ait kira bedelinin hayat standardı yönünden kişisel harcamalarım artırıcı ve kendisinin yaşamı düzeyim yükseltici kabul edilerek hayat standardı esasına göre vergilendirilmesinde kanuna aykırılık bulunmamaktadır. Bu nedenlerle Antalya Bölge idare Mahkemesi kararının kanun yararına bozulmasına, kararın bir örneğinin Maliye Bakanlığı'na gönderilmesine, Resmi Gazete'de yayımlanmasına oybirliğiyle karar verildi.