Danıştay Üçüncü Daire

İşletmenin finansman ihtiyacının karşılanmasında kullanıldığı anlaşılan banka kredilerinin alınması sırasında yapılmış bulunan banka masrafları ve damga pulu giderlerinin gayrisafi ticari kazançtan indirilmesi gerekir. Uyuşmazlık, yükümlünün ortağı bulunduğu adi şirketin hatır senetleri karşılığında bankalardan sağlamış olduğu kredilerin işletmede kullanılmış olup olmadığı ve buna bağlı olarak bu kredilerin sağlanması sırasında yapılmış bulunan banka masraflarıyla damga pulu giderlerinin gayrisafi ticari kazançtan indirilip indirilemeyeceği hususuna ilişkin bulunmaktadır. Dosyada bulunan vergi inceleme raporunda, hatır senedi karşılığı alınan söz konuşu kredilerin ortaklığın kasasına konulmayarak ortaklar cari hesabında muhasebeleştirildiği, diğer taraftan ortaklığın nakit durumunun ticari faaliyetin kredisiz yürütülmesine elverişli bulunduğu nedeniyle bu kredilerin işletmenin ihtiyacı için değil, ortakların şahsi ihtiyacı için alındığını gösterdiği belirtilmektedir. Oysa, işletmenin ihtilaflı yıl bilançosuna göre 427.000 lira sermayesine karşılık 1.458.491,96 liralık yatırımının ve 696.754,33 lira banka borcunun mevcudiyeti bankalardan sağlanan kredilerin, işletmenin finansman ihtiyacının karşılanmasında kullanıldığım göstermektedir. Diğer taraftan, yükümlü adi şirketin hükmi şahsiyeti haiz olmaması ve kredilerin ortaklar adına açılmış bulunması nedeniyle ortaklar cari hesabında muhasebeleştirilmesi hususu da, bu kredilerin ortakların şahsi işinde kullanıldığına yeterli kanıt teşkil etmemektedir. Bu durumda, bankalardan alınan kredilerin işletmede kullanılmadığı gerekçesiyle yapılan banka masraflarıyla damga pulu giderlerinin kabul edilmeyerek mükellef adına hissesi oranında yapılan ikmal tarhiyatının itiraz komisyonunca aynen onanmasında isabet görülmemiştir. Açıklanan nedenlerle, mükellef davasının kabulü ile Vergiler Muvazzaf itiraz Komisyonu kararının bozulmasına, tarhiyatın terkinine, Vergi Dairesi Müdürlüğü davasının ise reddine, re'sen ve nihai olarak oybirliği ile karar verildi.