Danıştay Dördüncü Daire 

Usulüne uygun olarak düzenlenmiş gider pusulasının aksi şahit ifadesiyle ispat edilemez. incelenen dosyadan uyuşmazlığın kırsa] bölgelerde inşaat ve taahhüt işi ile uğraşan yükümlünün vergi mükellefi olmayan kişilere imzalattırarak defter ve belgeleme geçirdiği gider pusulalarındaki miktarların yüksek bulunmasıyla, pusulalarda imza ve adresleri yazılı şahısların ifadelerine başvurulması sonucu kayıtların gerçeği yansıtmadığı sonucuna varılarak re’sen salınan cezalı vergilere ilişkin bulunduğu anlaşılmaktadır.

213 sayılı VUK’nun gider pusulası düzenlenmesine 234. maddesinde, birinci ve ikinci .sınıf tüccarlarla defter tutmak mecburiyetinde olan serbest meslek erbabının ve çiftçilerin vergiden muaf esnafa yaptırdıkları işler veya onlardan satın aldıkları emtia için tanzim edip işi yapan veya emtiayı satana imza ettirecekleri gider pusulasının, işin mahiyeti, emtianın cins ve nevi île miktar ve bedelini ve iş ücretini ve işi yaptıran ile yapanın veya emtianın satın alan ile satanın adlarıyla ve adreslerini ve tarihi ihtiva edeceği ve iki nüsha olarak tanzim ve bir nüshasının işi yapana veya malı satana verileceği belirtilmiş olup tarhiyatın nedeni olan gider belgeleri üzerinde silinti kazıntı vesair şekilde tarhiyat olduğu saptanmayan ve işin kaça yapıldığı belirtilerek ve miktarı da yazılarak üzerinde imza ile kabullenilmiş olan gider belgelerinin muhteviyatına aykırı ifadeler bu belgelerin geçerliliğini ortadan kaldıramaz. Bu nedenle temyiz isteminin kabulüne Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına tarhiyatın re’sen kaldırılmasına oybirliği ile karar verildi.