Danıştay Dördüncü Daire

Mükellefin ticari faaliyetinde kullandığı yatlar, hayat standardı esasına göre hesaplanan matraha dahil edilemez. 1982 takvim yılı için hayat standardı esasına göre yükümlü adına salınan gelir vergisi ve kesilen kusur cezasını, uyuşmazlığın, ticari olarak yat işletmesi bulunan yükümlünün yatlar için öngörülen hayat standardı göstergelerine göre gelir beyanında bulunup, bulunmayacağına ilişkin olduğu, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 116. maddesinde, gerçek usulde gelir vergisine tabi ticari, zirai ve mesleki kazanç sahiplerinin beyan ettikleri gelir (zarar beyan edilmesi hali dahil) 120.000 liraya (zirai kazanç sahipleri ile ikinci sınıf tacirler için 90.000 liraya) aşağıda belirtilen hayat standardı göstergelerine göre belirlenen ibarelerin yapılmasından sonra bulunacak tutardan düşük olduğu takdirde, bu şekilde tespit olunan tutardan 31. maddedeki indirimler yapıldıktan sonra kalan miktarın vergi tarhına esas alınacağı, hayat standardı gösterge tablosunun 3. fıkrasında ise, yükümlünün kendisine, eşine, çocuklarına ve bakmakla yükümlü olduğu diğer kişilere ait işletmeye kayıtlı olanlar dahil) her bir, a) Hava taşıtı, yat, kotra, sürat teknesi için 600.000 lira, b) On beygir gücü üstünde motorlu diğer özel tekneler için 120.000 liranın ilave edileceğinin ifade edildiği, bu matraha uygulanmak istenilen husus, ticari veya zirai bir işle iştigal eden gerçek ve tüzel kişilerin zati işlerinde kullandıkları otomobil, yat, kotra,sürat teknesi vs. gibi taşıtların masraflarım işletmeye intikal ettirmek ve sonuçta, az vergi ödemek istemiyle hareket eden art niyetli yükümlüleri korumamak ve sözü edilen yükümlülerin bu tür girişimlerine imkan tanımamak olduğu, yükümlünün ticari olarak yat işlettiği ve bu işinden dolayı gelir vergisine tabi olduğu hususunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmadığı, yükümlünün yat işletmeciliğinden dolayı gerçek usulde gelir vergisi mükellefi olduğu bu durumda iştigal konuşu yat yükümlü açısından özel bir tekne olmayıp işyeri hususiyetinde olduğundan, ihtilaflı yıl boyanma yatlarla ilgili hayat standardı göstergesine göre 600.000 liranın ilavesi suretiyle yapılan tarhiyatın yerinde olmadığı gerekçesiyle kaldıran Vergi Mahkemesi kararının, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mükerrer 116. maddesinin 3 numaralı bendinin parantez içi hükmünde, işletmeye kayıtlı olanlar dahil denilmek üzere hava taşıtı, yat, kotra, sürat teknesi için yükümlünün beyan ettiği gelire 600.000 lira ilave olunacağı şeklinde olduğu Kanunların lafzı ve ruhu ile hüküm ifade edeceği lafzın açık olduğu yerde yorum yapılamayacağı esasen yat turizmini teşvik yönetmeliğinde de yatın, gezi ve spor amacıyla yararlanılan ancak yük ve volen gemisi niteliğinde olmayan tahmil deniz aracı olduğunun kabul edildiği ileri sürülerek bozulması isteminin reddine oybirliğiyle karar verildi.