Danıştay Dördüncü Daire

Gayrimenkul alımı nedeniyle borç para verildiğinin öne sürüldüğü durumlarda, faiz geliri elde edildiğinin kanıtlanması vergi idaresine düşer. Vergi kanunlarının uygulanması ve ispatı tanımlayan V.U.K.'nün 3. maddesinde, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, bu olayve muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği ancak, vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan tanık anlatımlarının ispat aracı olarak kullanılamayacağı kabul edilmiştir. Mükellef adına, faiz geliri elde etmesine karşın beyan dışı bıraktığı görüşüyle uygulanan bu tarhiyata dayanak olan inceleme raporuna ek tutanakta, borç aldığı kabul edilen kişinin, yükümlüye bono ile ödediği ......... lirayı, dükkan satmak üzere aldığı ancak, satıştan vazgeçtiği için geri ödediğini ifade ettiği, vergi dairesince ise bu paranın, faiz karşılığında verildiğim kabule elverişli herhangi bir saptama yapılmadığı, dosyanın incelenmesinden anlaşılmaktadır. Dolayısıyla, VUK'nun 3. madde hükmü nedeniyle, faiz karşılığı borç para verme işlemine idarece dayanak yapıları muamelelerin tarafı olan kişinin de parayı, yükümlüden dükkan satmak üzere aldığım, sonradan bu satıştan caydığı ve aldığı parayı ödediğin! ifade etmesi karşısında, borç para vererek faiz geliri elde etme işlemine esas olabilecek herhangi bir kanıt gösterildiğinden söz etmek mümkün değildir. inşaasına yeni başlanan işyerlerinden birini alma girişimi, satıcının vazgeçmesinden dolayı sonuç vermeyen yükümlünün, bu satış için henüz bir satış ya da satış vaadi senedi düzenlenmemiş olduğu ve aynı nedenle ödediği parayı teminat altına almak için borçlunun bir taşınmazı üzerine taşınmaz rehni tesisi ise böyle bir durumda vergiyi doğuran olaya kanıt kabul edilemez. Bu nedenle vergi mahkemesi kararının bozulmasına oybirliği ile karar verildi.