Danıştay Dördüncü Daire

Takdir komisyonu kararında gösterilen gerekçenin, matrahın saptanması ve oluşumunu kanıtlayıcı ve inandırıcı nitelikte olması gerekir. Dava konusu olayda muhtasar beyannamesin! pişmanlık dilekçesiyle birlikte vermiş olmakla beraber şartlarım yerine getirmediğinden, 213 sayılı VUK'nun 30. maddesi gereğince olayın takdire sevkedilmesi yerindedir. Beyan edilen vergi ve cezaların 2431 sayılı kanundan yararlanmak suretiyle ödenmiş olması takdir sebebinin varlığım ortadan kaldırmaz. Ancak Takdir Komisyonu kararında takdirin müstenidatı ve takdir hakkında izahatta bulunması, sözü edilen 31. maddesinin açık hükümleri gereği olduğundan. mezkur, kararlarda gösterilen müstenidatın ve verilen izahatın vergi matrahının tesbit ve teşekkülünü ispat edici ve inandırıcı nitelikte olması gerekmektedir. Davacının beyanının gerek emsallerine ve gerekse diğer dönemlerde beyan ettiği stopaj matrahlarına göre düşük bulunduğu ve gerçek ödemenin ne olabileceği yolunda bir araştırma ve tesbit yapılmadan 'mevcut evrak üzerinde yapılan inceleme neticesinde mezkur süre zarfında ücret stopaj matrahının (4.967) lira olarak kabul ve takdirine' denilmek suretiyle ve mevcut evrakların ne olduğu matrah tesbitine elverişli olup olmadığı yolunda hiçbir açıklamayapılmadan, soyut bir gerekçeyle matrah takdir edilmesinde isabet görülmemiştir. Gerek vergi dairesince ve gerekse Takdir Komisyonunca davacının daha fazla işçi çalıştırdığı ve beyanından fazla ödeme yaptığı yolunda hiçbir tesbit yapılmadan, takdir edilen matrah üzerinden davacı beyanı mahsup edilerek aradaki fark üzerinden kaçakçılık cezalı tarhiyat yapılması, yasalara aykırı olmuştur. Sonuç olarak, davanın kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararının onanmasına, oybirliğiyle karar verildi.