Danıştay Dördüncü Daire 

Oto boyacılığı yapanların, bilanço esasına göre defter tutup tutmayacakları, gayrisafi iş hasılatları esas alınmak suretiyle saptanır.

Uyuşmazlık konusu olayda, oto boyacılığı faaliyeti nedeniyle bilanço esasına göre defter tutması gerektiği halde, işletme hesabı esasına göre defter tutan mükellefin dönem kazancı re’sen takdir yoluyla belirlenmiş ve re’sen tarh edilen vergiye ayrıca kaçakçılık cezası uygulanmıştır.

Mükellef ise, bilanço esasına göre defter tutması hususunda VUK’nun 177/2. maddesi değil, 177/1. maddesinde yazılı hadlerin esas alınması gerektiğini öne sürerek yapılan tarhiyatın terkinini istemiştir.

Dosyada yer alan belgelerin ve mükellefin geçmiş yıllara ilişkin yıllık gelir vergisi beyannamelerinin incelenmesinden, uyuşmazlık konusu dönemde, mükellefin oto boyacılığı ile iştigal ettiği ve bu faaliyetinin ise, VUK’nun 198. maddesinde belirtilen kombine imalat kavramı içinde yer almadığı, ortalama kar haddi uygulaması yönünden ise, oto boyacılığı faaliyetinin imalatçı olarak nitelendirilemeyeceği, oto boyacılığı bir hizmet işletmesi olduğundan, bilanço esasına göre defter tutup tutmama yönünden, VUK’nun 177. maddesinin 1. nolu bendine göre hareket edilmesi gerektiğine bu nedenle dönem matrahının re’sen takdir yoluyla belirlenmesinin yerinde olduğuna, ancak bu şekilde salınan vergiye, kaçakçılık değil, kusur cezası uygulanması gerektiğine oybirliğiyle karar verildi.