Danıştay Dördüncü Daire
1) Kooperatiflerin vergi levhası asma zorunluluğu bulunmadığı için vergi levhası asmayan kooperatif adına usulsüzlük cezası kesilemez. 2) Bu husus, ödeme emrine karşı açılan davada nazara alınır. Uyuşmazlık, yükümlü kurumun, 1983 takvim yılı Mayıs ayında vergi levhasını tasdik ettirip İşyerine asmaması nedeniyle kesilen özel usulsüzlük cezasına süresinde itiraz etmeyerek kesinleşmesi ve vadesinde de ödenmemesi üzerine tebliğ olunan ödeme emrine ilişkindir. 6183 sayılı amme alacaklarının tahsil usulü hakkında Kanun'un 58. maddesinde ödeme emriyle istenebilecek bir borcun bulunmadığı iddiası itiraz nedenleri arasında yer almıştır. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 2365 sayılı Kanun ile değişik 5. maddesinde, gelir vergisi mükellefleri (götürü usulde vergilendirilen mükellefler dahil) ile sermaye şirketleri her yıl Mayıs ayının son gününe kadar vergi tarhına esas olan kazanç tutarları ile bunlara isabet eden vergi miktarım gösteren levhayı merkezlerine, şubelerine satış mağazalarına, iş sahipleri ile mükellefler tarafından kolayca okunup görülecek şekilde asacakları aynı Kanun'un 353. maddesinin 4. fıkrasında da 5. maddede yazılı esaslara göre levha asmayan mükelleflere her tespitte 5.000 lira özel usulsüzlük cezası kesileceği belirtilmiştir. 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 2362 sayılı Kanun ile değişik 1. maddesinde ise, kurumlar vergisine tabi kurumlar, sermaye şirketleri, kooperatifler, iktisadi kamu müesseseleri, dernek ve vakıflara ait iktisadi işletmeler olarak sayılmış, aynı Kanun'un 2. maddesinde de sermaye şirketlerinin, Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş olan anonim, eshamlı komandite limited şirketler ile aynı mahiyetteki yabancı kurumlar olduğu açıklanmıştır. Kanunun bu hükümlerinden kurumlar vergisi mükelleflerinden vergi levhası asacak olanların sermaye şirketlerinden ibaret olduğu, kooperatiflerin vergi levhası asma zorunluluğunun bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bu durumda vergi levhası asma zorunluluğu olmayan kurumun kesilen özel usulsüzlük cezasına itiraz etmemiş elması nedeniyle borçlu durumuna geldiği kabul edilemez. Vergilendirme hatası sonucu tebliğ olunan ödeme emrine yönelik itirazı böyle bir ceza borcu bulunmadığı iddiasına dayalı olduğu kabul edilmelidir. Bu nedenle yerinde görülen yükümlü kurumun temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulmasına, ödeme emrinin re'sen iptaline oybirliğiyle karar verildi.