Danıştay Dördüncü Daire 

Pişmanlık koşullarının yerine getirilmemesi nedeniyle, pişmanlıkla beyan olunan gelirin dışında bir kazanç sağlandığına dair bir tesbit yapılmadan re'sen takdir olunan matraha itibar edilemez. Uyuşmazlık 1978 takvim yılında pişmanlık talebi ile beyanname vererek beyan ettiği matrahı asgari ücretin yıllık tutarına yükselten yükümlünün, tahakkuk eden vergiyi süresinde ödemediği için beyannamesi hükümsüz sayılarak adına re'sen takdir yoluyla salınan gelir vergisi, mali denge vergisi iie kesilen kaçakçılık cezasını değişiklikle onayan karardan doğmuştur. Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen ve kısmen maddi delillere dayanılarak tesbitine imkan bulunmayan hallerde, takdir komisyonları tarafından takdir edilecek matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunmasıdır şeklinde tanımlanmıştır. Re'sen vergi tarhının amacı ise, yükümlülerin beyan dışı bıraktıkları kazançların gerçeğe en yakın biçimde saptanması olduğundan ve Vergi Usul Kanunu'nun pişmanlıkla ilgili 371. maddesinden yararlanmak için ek beyanname vererek matrah artınmında bulunan yükümlünün defter ve belgeleri üzerinden hiçbir inceleme yapmaksızın ve başka bir tesbitte bulunmaksızın beyanın üzerinde bir matrah farkının tarh işlemine dayanak alınmasına olanak bulunmadığı gibi, Vergi Usul Kanunu'nun 31/8. maddesi uyarınca takdir kararının dayanağının kararda bulunması gerektiğinden herhangi bir dayanak da gösterilmeden, beyanın üzerinde matrah takdirinde yasaya uygunluk görülmemiştir. Diğer yandan, yükümlünün kendiliğinden beyanname verdiği ve vergi kaybına yol açılan olayda vergi kaçırma kastıyla hareket etmediği anlaşıldığından kaçakçılık cezasının kusura çevrilmesinde yasaya aykırılık görülmemiştir. Bu nedenlerle temyiz talebinin reddine oybirliğiyle karar verildi.