Danıştay Dördüncü Daire 

 Asgari zirai kazanç ölçülerine göre düşük beyanda bulunulması re'sen takdir nedeni sayılmaz. Dosyada bulunan ve tarhiyata dayanak alınan inceleme raporunda, yükümlünün başka uğraşılarından oluşan kazançlarım, tarımsal uğraşısından doğan zararına mahsubettiği görülerek, bu uğraşısı nedeniyle elde ettiği ürün miktarının, ihtilaflı yıllarda geçerli asgari zirai kazanç ölçülerine göre elde edilmesi gerekenden az görülmesi üzerine, elde edilen ürünün bir kısmının açıktan satıldığı sonucuna ulaşılarak; gerçekte bu uğraşıdan zarar değil kar beyanı gerektiğinin kabul edildiği anlaşılmıştır. Gelir Vergisi Kanunu'nun 2361 sayılı Yasa ile değişmeden, önceki 112. maddesinde, bu hükme göre salınacak vergilere ait matrahın takdir komisyonlarınca takdiri öngörülmüş ve buna ilişkin koşullar madde metninde yazılmıştır. Örneği dosyada bulunan takdir komisyonu kararında, matrah takdirinin Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesine göre yapıldığı açıklamasına yer verilmiş, Gelir Vergisi Kanunu'nun 112. maddesine değinilmemiştir. Yukarıda da açıklandığı gibi Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesinde yazılı koşullara ilişkin hiçbir saptama ve kanıt bulunmaksızın yapılan matrah takdirine ilişkin karara dayanılarak uygulanan tarhiyatın kaldırılması gerekirken cezanın kusura çevrilmesi suretiyle değiştirilmesine ilişkin kararda yasaya uygunluk bulunmamıştır. Bu nedenle istemin kabulüne itiraz Komisyon kararlarının bozulmasına, tarhiyatın kaldırılmasına, oybirliğiyle karar verildi.