Danıştay Dördüncü Daire 

Amortismanlar yatırım indirimi bakımından öz sermaye niteliğinde sayılamaz.

Vergi dairesi müdürlüğünce ileri sürülen iddialar bozulması istenilen ’kararın dayandığı gerekçeler karşısında yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte görülmediğinden, vergi dairesi temyizinin reddine; Yükümlü temyiz istemine gelince; amortismanların gerçek gelirin saptanmasında giderler arasında yer almaşı yasa hükmü gereği olup, ayrıca yatırımlarda kullanılması kabul edilerek yatırım indirimi kapsamına alınması vergiden iki kez müstesna tutulması sonucunu doğuracağı gibi yatırıma tahsis edilen meblağın üretimi artırıcı ve likit niteliği elması gerektiği halde bu nitelikleri bulunmadığından özsermaye unsuru sayılarak yatırımda kullanıldığından bahisle yatırım indirimine konu olamıyacaktır.

öte yandan, sene başı özsermayesi ile sene sonu özsermayesi arasındaki fark dönem karını teşkil eder.

Hesap uzmanınca bu karşılaştırma yapılarak 1972 yılı karı 116.003,82 lira olarak belirlenmiştir, itiraz komisyonunca bu meblağın yatırımda kullanılabileceği kabul edilerek matrah buna göre tadil edildiğine göre dönem karının nazara alınmadığı yolundaki iddia da yerinde görülmemiştir.

Vergi aslına ilişkin olarak ileri sürülen diğer iddialar da itiraz Komisyonu kararının dayandığı gerekçeler karşısında kararın bozulmasını sağlayacak durumda değildir.

Ancak, itiraz Komisyonunca ’kaçakçılık cezası kusur cezasına çevrilerek değişiklikle onanmış ise de, ihbarnamenin tebliğ tarihi itibarıyla zamanaşımına uğradığı anlaşılmaktadır.

Bu nedenlerle yükümlü temyizinin kısmen kabulü ile itiraz Komisyonu kararının cezaya ilişkin bölümün bozulmasına ve cezanın re’sen terkinine, oybirliğiyle karar verildi.