Danıştay Dördüncü Daire 

47 alıcıdan 15'inin verdiği ifade, kıyaslama yoluyla diğer alıcılara da yaygınlaştırılabilir. inceleme elemanınca 1972 takvim yılı işlemleri incelenen yükümlü sirkelinin yıl içinde 47 adet motorlu aracın satışım yaptığı, bunların gerçek satış bedellerinin saptaması amacıyla hesap uzmanı tarafından ifadesi alınabilen 15 alıcının ödediklerin! beyan ettikleri bedellerin, şirketin aynı vasıtalar için kayıtlarına intikal ettirdiği satış değerlerine oranla daha yüksek olduğu belirlenmiş bulunmaktadır. Bu durumda birbirinden ayrı yerlerde bulunan birden fazla taşıt alıcısının söz birliği etmiş gibi, şirket aleyhine ve sırf onu ızrar amacıyla ifade vererek kasten gerçek satış bedelinin üzerinde ödeme yaptıkları yolunda beyanda bulundukları düşünülemiyeceğinden ve ülkemiz ekonomik zorunlulukları nedeniyle üretim düşüklüğü ve sınırlı ithalat sonucu bu araçlara duyulan yüksek talep karşılanamadığından, tüketiciye intikal eden satış faturaları gerçek fiatın üzerinde teşekkül ettiği ve motorlu araçların gerçek bedellerinin çok üstünde bedellerle alıcılara intikal ettirilmekte olduğu bilinen bir husus olduğu cihette alıcı ifadelerine dayanılarak matrah farkı saptanması yoluna gidilmiş ve dolayısıyle gerçeği yansıttığı anlaşılan alıcı ifadelerine göre vasıta satış bedelleri düşük gösterildiğinden yükümlü şirketin defter ve belgelerinin ihticaca salih olmadığının kabulü zorunludur. Bu durumda 47 alıcıdan 15'inin verdiği ifadelerin kıyaslama yoluyla diğer alıcılara yaygınlaştırılması için aynı aracı satın alan her alıcının bilgisine başvurulması gerekli olmayıp şirketin satış yaptığı alıcılardan bilgisine başvurulabilenlerin sayışım kıyaslamaya olanak verecek miktarda olması yeterli olduğundan bir kısım alıcı beyanlarının, aksi kanıtlanmamış belgelerin dayalı diğer şahıslara teşmil edilemiyeceği yolundaki Temyiz Komisyonu kararında isabet görülmemiştir.