Danıştay Dördüncü Daire

Gider pusulasında yazılı isimlerin, mutlaka araç sahibine ait olması gerekmez. Aracı kullanan şoförün isim ve imzasının bulunması halinde bu belge geçersiz sayılamaz. Adi ortaklık haline inşaat müteahhitliği yapan yükümlünün 1970 takvim yılı işlemlerinin incelenmesi sonucunda gider pusulasıyla ödediği kum nakliye ücretleri ile yanında çalıştırdığı işçilere ödediği ücret dışı ödemelerin gerçeği yansıtmadığının anlaşılması üzerine davalı adına hissesi oranında ikmalen salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasını; dairesince nakliye bedeli olarak çeşitli vasıta plakalarına göre tanzim edilen gider pusulalarının gerçeği yansıtmadığı inceleme elemanı ile trafik bürosu arasında yapılan yazışmalarla saptanıldığı ileri sürülüyorsa da, anılan gider pusulalarında yazılı isimlerin mutlaka araç sahibine ait olması gerekmediği, aracı kullanan şoförün isim ve imzasının bulunması halinde belgenin geçersiz sayılamayacağı, yalnızca trafik kayıtlarında motosiklet olarak belirlenen vasıtaya kesilen nakliye bedelinin İtiraz Komisyonu'nca matrah farkı olarak kabulünde isabetsizlik görülmediği, kaldı ki raporda ve trafik bürosu ile yapılan yazışmalarda inceleme elemanınca yazılan araç plakalarından bazılarının yanlış yazıldığı, itiraz Komisyonunca yükümlü tarafından tanzim edilip deftere gider yazılmayan bordro tutarının bordrolar üzerinde sıhhatli bir inceleme yapılmadan sadece gider kaydedilmediği gerekçesiyle gider olarak kabulü yerine görülmediğinden anılan bordroların komisyona sunulmasının istenildiği, buna dair yazı bizzat yükümlüye tebliğ edildiği halde herhangi bir özür gösterilmeksizin sunulmadığından itiraz Komisyonu'nca yükümlünün 1/2 hissesine isabet eden 11.600 lira tutarındaki bordroda kayıtlı miktarın gider olarak kabulüyle matrahtan düşülmesinin yerinde bulunmadığı, ancak hiç bir işçi çalıştırılmadan inşaat yapılması düşünülemeyeceğinden hareketle inceleme raporuna ekli tutanakta saptanan işçi sayışı, çalışılan gün sayışı ile asgari ücret üzerinden yeniden yapılan hesaplama sonucunda yükümlünün hissesine düşen'5.517 liranın gider olarak kabulünün uygun olacağı, gerekçeleriyle değişiklikle onaylayan temyiz komisyonu ikinci dairesi kararının, yükümlünün dönem matrahım düşürmek amacıyla hayali kişilere gider pusulaları tanzim ederek beyan dışı gelir bıraktığı, işçilere çalıştığı günler dışında da ödeme yapılamayacağı, istenilen bordroların sunulmamasının yükümlünün haksızlığına kanıt olduğu iddialarıyla bozulması isteğinin reddine oybirliğiyle karar verildi.