Danıştay Dördüncü Daire 

Vergi uygulaması bakımından, meslek komitesi kararları, odaların görüşünü yansıtmadığından, yapılacak tarhiyatlara dayanak olamaz. Yükümlünün 1972 takvim yılı işlemlerinin imalat randımanı yönünden incelendiği ve bu incelemeye dayanak olmak üzere Bursa Ticaret ve Sanayi Odası Sanayi 2. Gurup Meslek Komitesinin muhtelif kumaş türleri üretiminde bir metre kumaş elde edebilmek için hangi ağırlıkta iplik kullanacağına ilişkin kararının istendiği, komitenin henüz Yönetim Kurulunun onayından geçmediği gerekçesiyle sözü geçen kararı göndermekte geciktiği, bilgi vermekten kaçınma ile ilgili Vergi Usul Kanunu'nda yer alan yaptırımların hatırlatılması üzerine 2. Gurup Meslek Komitesinin 25.6.1995 günlü ve 19 sayılı kararının, Ticaret ve Sanayi Odası Başkanlığının 16.8.1975 günlü ve 31436/26 sayılı yazışı ekinde hesap uzmanlığına gönderildiği, incelemenin anılan meslek komitesi kararma dayandırıldığı ve vergi uyuşmazlığı konu yapılan yılda yükümlü beyanına 980.657,56. liranın matrah farkı olarak takdir komisyonunca aynen takdiri suretiyle eklenmesinin önerildiği, yükümlünün düzeltme, dilekçesinde de yer alan itirazları göz önüne alınarak takdir komisyonunca Bursa Ticaret ve Sanayi Odasından matrah farkına esas alınan dört tip kumaş için metre/gramaj listesinin istendiği, bu istem üzerine Ticaret ve Sanayi Odası Yönetim Kurulunun 13.8.1975 günlü oturumunda onaylanan aynı oda Sanayi 2. Gurup Meslek Komitesinin 12.9.1975 günlü ve 44 sayılı kararının gönderildiği, bu son karardaki ilkelere göre yükümlünün beyan dışı bıraktığı matrah farkının 92.168 lira olduğunun saptandığı görüşüyle bu miktarı matrah farkı olarak takdir eden takdir komisyonu kararma yönelik Vergi Dairesi Müdürlüğü, uygulanan tarhiyata ise, yükümlünün itirazının reddi üzerine temyiz talebinde bulunan taraflardan yükümlü temyiz isteminin reddi, Vergi Dairesi Müdürlüğü isteminin kabulü ile sonradan verilen 12.9.1975 günlü ve 44 sayılı meslek komitesi kararma itibar edilemeyeceği görüşüyle önerilen 980.658,56 lira matrah farkım aynen kabul eden ve tarhiyatı kusur cezalı olarak buna göre değiştiren Temyiz Komisyonu kararma karşı yükümlünün açtığı temyiz davasının Danıştay Onüçüncü Dairesince 4.7.1979 gününde yapılan duruşmasında yükümlü ile Vergi Dairesi Müdürlüğünü temsilen gelen Hazine Avukatı dinlendikten sonra verilen karar davanın reddedildiği dosyanın incelenmesinden anlaşılmıştır. Dosyadaki belgelere ve olayın gelişimine göre Ticaret ve Sanayi Odası Başkanlığının 19 sayılı 2. gurup meslek komitesi kararının gönderdiği 16.8.1973 günlü ve 31436/26 sayılı yazısında, 5590 sayılı Yasa'nın 15. maddesi uyarınca meslek komitesi kararlarının istişarî nitelikte olduğu, Oda meclis ve yetkili kurullarının onayından geçmeden hüküm ifade etmeyeceği, sözü geçen 19 sayılı meslek komitesi kararının odalarının görüşünü kapsamadığı, bu kararda hiçbir teknik gerekçe gösterilmediği gibi kararın hiçbir hususa mesnet de olamayacağı, ancak, uzmanlığın ısrarı üzerine hiçbir sorumluluk kabul edilmemek kayıt ve şartıyla gönderildiğinin açıklanmasına karşın, bu karara göre bulunan matrah farkının aynen kabulü ve tarhiyatın ona göre değiştirilmesinde yasal geçerlilik görülmediğinden yükümlünün düzeltme isteminin kabulü ile düzeltilmesi istenen kararın ortadan kaldırılmasına karar verildikten sonra işin esasına geçildi: 5590 sayılı Yasanın 15. maddesi ve devamındaki hükümlerine göre aynı meslek komitesinin bağlı olduğu Bursa Ticaret ve Sanayi Odası Yönetim Kurulunun 13.8.1995 günlü oturumunda onaylandığı ilkelere göre verdiği, 12.9.1975 günlü ve 44 sayılı karar doğrultusunda matrah farkı saptayan Takdir Komisyonu kararıyla belirlenen 72.168, lira üzerinden uygulanan ilk tarhiyatın onanması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır. Açıklanan nedenlerle, Temyiz Komisyonu kararının vergi aslı yönünden bozulmasına, ve tarhiyatın 72.168 lira üzerinden, kusur cezalı olarak re'sen onanmasına, takdir komisyonunda geçen süreler de dikkate alındığında cezanın zamanaşımına uğramadığı anlaşıldığından yükümlünün bu husustaki iddiasının reddine oybirliğiyle karar verildi.