Danıştay Dördüncü Daire 

İşin geçici olarak durdurulması hali işi bırakma hükmünde sayılamaz.

Dosyanın incelenmesinden, yükümlünün öteden beri çalıştınlığı lokantayı 6.4.1981 tarihinde kapattığım vergi dairesine dilekçe ile bildirdiği, daha sonra 10.9.1981 günlü bir dilekçe ile de aynı lokantayı başka bir yerde açarak çalıştırmaya başladığım yine vergi dairesinin bilgisine sunduğu anlaşılmış bulunmaktadır.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 2361 sayılı Kanunun 8. maddesiyle eklenen mükerrer 117. maddede; takvim yılı içinde işe başlayanların peşin ödeme mükellefiyetlerinin işe başlama tarihinden bir tam yıl geçtikten sonra başlayacağı hükme bağlanmış ise de; olayda yükümlünün daha önceki yıllarda da aynı işi yürüttüğü çekişmesiz olup, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 161. maddesinin ikinci fıkrasında işin herhangi bir sebeble geçici olarak durdurulmasının işi bırakma sayılmıyacağı 163/a maddesinde de işin aynı vergi dairesi yöresinde; bir yerden başka bir yere nakledilmesinin de adres değişikliği sayılacağı hükme bağlanmıştır.

Olayda işi bırakma değil, işi bir süre için durdurma sözkonusu olduğundan, temyiz isteminin kabulü ile ödeme emrinin iptaline ilişkin itiraz Komisyonu kararının bozulmasına, uyuşmazlık konusu ödeme emrinin onanmasına oybirliğiyle karar verildi.