Danıştay Dördüncü Daire 

İşletmenin aktifine kayıtlı gayrimenkulun, reşit olmayan evlada devredilmesi halinde, emsal bedel ile değerlendirilerek mükellefin çektiklerine ilave edilmesi gerekir.

Dosyanın incelenmesinden yükümlünün ticari işletmesine dahil arsaları üzerinde apartman yapıp daire daire sattığı, yani inşaat müteahhitliği işi ile uğraştığı gibi arsa alım satımının da iştigal konusuna girdiği anlaşıldığından, işletmenin aktifinde kayıtlı bulunduğu çekişmesiz olan arsanın reşit olmayan oğluna devredilmesi, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 41. maddesinin 1 numaralı bendinin ’teşebbüs sahibi ve çocuklarının işletmeden aynen aldıkları değerlerin emsal bedeli ile değerlenerek teşebbüs sahibinin çektiklerine ilave olunacağına’ ilişkin hükmü uyarınca emsal bedelle değerlendirilmesinde yasaya aykırılık görülmemiştir. Ancak, kendi mülkünü değerlendirmek için belediyeden salın aldığı arsa nedeniyle, yine belediyenin yaptırdığı takdir sonucunda verilen komisyon kararma göre zorunlu olarak ödediği metrekare birim fiyatın, uyuşmazlık konusu arsanın değerlenmesinde emsal olmayacağı açıktır.

Bu durumda 07.09.1979 gününde 245.300 lira bedelle işletmenin aktifine kaydedilen ve 31.07.1980 tarihinde oğluna devretmesi nedeniyle işletmeden çekildiği kabul edilen arsanın 300.000 lira bedelle defterlerde satış gösterilerek bu satıştan doğan karın (24.656TL.) dönem karzarar hesabına aktarıldığı sabit olup, yükümlüce beyan edilen bu meblağ 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 267. maddesinin 2. sırasında yer alan maliyet bedeli esasına göre yapılacak hesaplamada bulunacak miktara uygun bulunduğundan, aynı maddenin 3. sırada yer alan takdir esası uygulanarak saptanan matrah farkı üzerinden yapılan tarhiyatta yasaya uyarlık görülmemiştir.

Bu nedenlerle temyiz isteminin kabulü île itiraz Komisyonu kararının bozulmasına tarhiyatın terkinine oybirliğiyle karar verildi.