Danıştay Dördüncü Daire 

İşletmede yangın meydana geldiğinin, sigorta yangını, tazminat makbuzu, itfaiye raporu ve savcılık yazısıyla kanıtlanması halinde, mahkeme kararının aranmasına gerek bulunmamaktadır. .... Uyuşmazlığa konu olan olay defter ve belgelerim ibraz etmeyen mükellef adına re'sen takdir yoluyla salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasını; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 13/2. maddesinde vergi ödevlerinin yerine getirilmesine engel olacak yangın, yer sarsıntısı ve su basması gibi afetlerin mücbir sebep olarak gösterildiği, mükellef; ilgili dönem defter ve vesikalarının yangında yanması sebebiyle ibraz edilmediğini, Tam sigorta yangın makbuzu, 30.8.1972 tarihli itfaiye raporu ve 12.9.1972 günlü ve 1972/2248 sayılı savcılık yazısıyla kanıtlandığım, ayrıca dosyada bulunan 9.1.1972 günlü ve 101 sayılı İstanbul Bankası Kemeraltı şubesine ait yazıdan mükellefe ait işyerinin 23.5.1969 tarihinde tahliye edileceğinin ve 100.000, liralık tazminatın da aynı tarihte ödeneceğinin belirtildiği, bu durumda mükellefin acele olarak işyerini tahliye etme gayesiyle zararına satış yaptığının kabulü gerekeceği gerekçesiyle terkin eden Temyiz Komisyonu kararının dilekçede yazılı nedenlerle bozulması isteminden ibarettir. Türk Ticaret Kanunun ticari defterlerin son kayıt tarihinden itibaren 10 yıl müddetle saklanmasına ilişkin 68. maddesinin son fıkrasında; Bir tacirin saklamakla mükellef olduğu defter ve kağıtların yangın .... sebebiyle ve kanuni müddet için ziyaa uğrarsa tacir ziyaı öğrendiği tarihten itibaren onbeş gün içinde ticari işletmenin bulunduğu yerin selahiyetli mahkemesinden kendisine bir vesika verilmesin! isteyebilir... böyle bir vesika almamış olan tacir defterlerini ibrazdan kaçınmış sayılır denilmek suretiyle defterlerin ziyaa uğrayıp uğramadığı hususunun mahkemece tesbitinin zorunlu olduğu kabul edilmiştir. Olayda, yükümlünün defter ve belgelerinin yanmış olduğunu mahkeme kararıyla tesbit ettirmediği gerçek ise de; Tam sigorta yangın tazminat makbuzu, 30.8.1972 günlü itfaiye raporu ve 12.9.1972 günü ve 1972/12248 sayılı savcılık yazışı ile yangının meydana geldiğine ilişkin güçlü işaret ve kanıtlar bulunduğundan 213 sayılı Vergi Usul Kanunun 13/2. maddesinde öngörülen mücbir sebebin gerçekleştiğinden kuşku bulunmamaktadır. Bu nedenle, her ne kadar mahkeme kararı olmasa da yangın nedeniyle defter ve belgelerin ibraz edilmediği savı doğruluk kazanmaktadır. Ayrıca 9,1.1972 günlü ve 101 sayılı İstanbul Bankası Kemeraltı şubesi yazısından ödevliye ait işyerinin 23.5.1969 tarihinde tahliye edileceği belirtildiği, yükümlünün ilgili yılda beyan dışı kalmış bir gelirinin varlığı da başkaca bir inceleme ve tesbit ile kanıtlanamadığından takdir matrahının dayanağı bulunmamaktadır. Bu nedenlerle sonucu itibariyle yerinde bulunan Temyiz Komisyonu kararının bozulması istemiyle açılan davanın reddine oybirliğiyle karar verilmiştir.