Danıştay Dördüncü Daire 

Ölünceye kadar bakma şartıyla ve noter senediyle yapılan hibenin sonradan satışa dönüştürülmesi halinde, iktisap tarihi hibe tarihi olacaktır. Davacı adına ikmalen yapılan cezalı tarhiyatı onayan Temyiz Komisyonu kararının; dilekçede yazılı nedenlerle bozulması isteminden ibarettir. Uyuşmazlık 1968 yılında yapılan hibenin 1970 yılında satışa dönüştürülmesi halinde iktisap tarihinin 1968 mi, yoksa 1970 yılımı olacağına ilişkindir. Borçlar Kanunu’nun 238. maddesinin ikinci fıkrasında, bir gayrimenkulun, yahut gayrimenkul üzerindeki ayni hakların bağışlanması taahhüdü ancak resmi senetle yapıldığında muteber olacağı hükme bağlanmıştır. Olayda, ihtilaf konuşu gayrimenkulu, hasta olan annenin ölünceye kadar bakmak kaydıyla, yanında kaldığı kızma 1968 yılında noter senedi ile hibe ettiği, sonradan ailevi nedenlerle 1970 yılında hibenin satışa çevrildiği, 1973 yılında da sözü edilen gayrimenkulun bir başkasına satıldığı anlaşılmıştır. Borçlar Kanunu’nun, açıklanan maddesi hükmü gereğince, resmi nitelikte olan noter senedine dayanılarak yapılmış bulunan bağışlama taahhüdünün düzenlendiği 1968 yılından itibaren bağışlayanın gayrimenkul üzerindeki tasarrufu hakkı, bağışlamayı kabul edene geçmektedir. Bu durumda anne tarafından noter senedi ile hibe edilen ve hibe ile gayrimenkul üzerinde iktisadi tasarruf hakkına sahip olan evlat bakımında iktisabın, olayın hibe tarihi 1968 yılı olacağının kabulü gerekmektedir. Bu tarihten itibaren 4 yıl geçtikten sonra 1973 yılında yapılan satışın vergi mevzuu yapılmasında yasalara uyarlık bulunmamıştır. Bu nedenle davanın kabulü ile dava konuşu kararın bozulmasına, tarhiyatın re’sen terkinine oybirliğiyle karar verildi.