Danıştay Dördüncü Daire

İşletme esasında defter tutan mükellefin emtia envanterin! liste halinde tanzim etmiş olması defter ve belgelerinin ihticaca salih olmadığım gösterir. Davacı adına re'sen salınan cezalı vergiyi tasdik eden Temyiz Komisyonu kararının; dilekçede yazılı nedenlerle bozulması isteminden ibarettir. inceleme raporuna ekli ve mükellefin ihtirazi kayıt koymaksızın imzaladığı tutanakta; günlük perakende satışlara ait bir belge veya perakende satış el defteri mevcut olmadığı mükellefçe kabul edilmiş olup, sonradan ibraz edilen kasa fişlerinin inceleme sırasında mevcut olduğu kanıtlanamadığı gibi, işletme esasına göre defter tutan mükellefin; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 195. maddesi uyarınca, envanter defteri tutması veya emtia envanterini işletme defterine kayıt etmesi gerekirken, emtia envanterini liste halinde tanzim etmiş olması da, defter ve belgelerinin vergi matrahının doğru ve kesin olarak tesbitine elverişli olmadığım gösterdiğinden davacı vekilinin re'sen takdir nedeni bulunmadığı yolundaki iddiaları yerinde görülmemiştir. Ancak matrah takdirine dayanak olarak alınan inceleme raporunda, mükellefin uğraşısı olan Amerikan eşyası ve hediyelik eşya satışlarında kar yüzdesinin %50%100 olduğundan hareketle, 160.000, lira matrah takdir edildiği anlaşılmış olup, İstanbul Ticaret Odasının yazısında, kar oranının inceleme raporunda belirtilen ve takdire done olarak alınan nisbetin yansı olan %3050 arasında olduğu belirtildiğinde, takdir olunan matrahın yüksek bulunduğu sonucuna varılmıştır. Bu nedenlerle davanın kısmen kabulü ile dava konusu kararın matrah yönünden bozulmasına, yukarıda sözü geçen İstanbul Ticaret Odası yazışı gözönünde tutularak matrahın takdiren ve nihai olarak 80.000, liraya tenziline, çoğunlukla karar verildi.