Danıştay Dördüncü Daire

Defter ve belgelerin gerçeğe uygun olmadığının alıcı ifadeleriyle saptanması takdir nedenidir. Mükellef adına salınan gelir vergisinin; alıcıların bir kısminin faturada yazılı bedel üzerinden para ödediklerim, imzalı ifadeleriyle saptandığına ve inceleme elemanınca, faturada yazılı bedelin üstünde para ödemeyenler nazara alınarak yapılan hesaplama sonucu bulunan ve takdir komisyonunca tayin edilen miktar üzerinden yapılan tarhiyatta kanuna aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle onayan itiraz komisyonu kararım kıyaslama yoluyla tarhiyat yapılamıyacağı, noter senedi aksine mücerret alıcı ifadelerinin, ifadesi alınamıyanlara teşmilinin kabul edilemiyeceği, defterlerin sıhhatsızlığına başka bir delil göstermeden ve bir tesbit yapılmadan re'sen takdire gidilmesinde isabet bulunmadığı, kaldı ki ifadesi alınan alıcılar yönünden karşıt inceleme de yapılmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle terkin eden Temyiz Komisyonu kararının bozulması isteminden ibarettir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30/4. maddesinde defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikalara, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tesbitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması, dolayısıyla ihticaca salih bulunmamasının, matrahın re'sen takdirini gerektirecek sebepler arasında sayıldığından ve olayda alıcı ifadesiyle defterlerin ve bunlarla ilgili faturaların gerçeğe uygun düzenlenmediği inceleme raporu ve eki tutanaklarla saptandığından mükellefin ortağı olduğu şirketin defter ve belgelerinin sıhhatli bir vergi incelemesine elverişli bulunmadığım kabul etmek zorunlu olup, kayıt dışı kalan hasılatın, takdir komisyonunca tayini yoluna gidilmesinde isabetsizlik bulunmaktadır. Yukarıda açıklanan nedenlerle, mükellefin matraha ilişkin iddiaları yönünde yapılacak inceleme ve araştırma sonucunda hasıl olacak sonuca göre yeniden karar verilmek üzere kararın bozulmasına oybirliği ile karar verilmiştir.