Danıştay Onüçüncü Daire 

Fatura dip koçanlarının koparılmış olması nedeniyle, re'sen takdire gidilen, ancak kaç adet fatura dip koçanının ziyaa uğratıldığı ve buna göre yıl içinde ne kadar satış yapılabileceği saptanmayan olayda, takdir komisyonunun hiçbir gerekçeye dayanmadan takdir ettiği matraha itibar edilemez. Dosyada bulunan inceleme raporundan yükümlünün tarh yılma ilişkin satışlarından bir kısmına ait faturaların örneklerinin içeriğine göre yıllık satışları tutarının 56.735 lira olduğu ve bu faturaların numaraları itibariyle teselsül etmediği, dolayısıyla bir çok faturaların dip koçanlarının koparıldığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, incelemeyi yapınca, en azından, kaç adet faturanın dip koçanının ziyaa uğratıldığı ve buna göre, yıl içinde ne kadar satış yapıldığı hususu (ele geçirilen faturalardaki tutarların ortalamasına göre) belirlenerek, yapılmış olması gerekli giderlerin de düşünülmesinden sonra bulunacak tutarın; takdiri gereken en az matrah olarak önerilmesi gerekirken, böyle yapılmamış ve takdir komisyonunca da hiç bir dayanak gösterilmeksizin 180.000 lira gelir sağlanabileceğine karar verilmiş, ve fakat bu gelirin gayrisafi hasılatı mı, yoksa safi kazancı mı ifade ettiği hususu açıklığa kavuşturulmamıştır. Bu nedenle itiraz komisyonunca yapılan inceleme sırasında, yükümlünün 1/2 oranında gider yapmış olabileceği düşünülmek suretiyle yükümlü hakkındaki vergiye tabi matrahın 90.000 lira olabileceğine karar verilmiştir. Vergi Dairesi Müdürlüğünce, takdir komisyonunca 180.000 lira olarak saptanan gelirin gerekçelere uymadığı, ele geçirilemeyen faturaların adedine göre çok daha yüksek tutarda bir hasılat sağlamış olması gerektiği iddia edilmediğine göre verilen kararda yasaya aykırılık görülmemiştir. Davanın bu nedenlerle reddine, ceza ölüm nedeniyle düştüğünden bu konuda bir karar verilmesine yer olmadığına oybirliğiyle karar verildi.