Danıştay Dördüncü Daire 

Ortakların sermaye koyma borcunu yerine getirmemelerinden dolayı ödemek zorunda oldukları temerrüt faizi, kurum yönünden ticari alacak niteliği taşıdığından hasılat yazılması gerekir. 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun birinci maddesinin son fıkrasında kurum kazancının gelir vergisi mevzuuna giren gelir unsurlarından terekküp edeceği belirtilmiş, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 37. maddesinin birinci fıkrasında her türlü ticari ve sınai faaliyetten doğan kazançların ticari kazanç sayılacağı hükme bağlanmış bulunmaktadır. 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 3. maddesinde 'bu kanunda tanzim olunan hususlarla bir ticarethane veya fabrika yahut ticari şeklinde işletilen diğer bir müesseseyi ilgilendiren bütün muamele fiil ve işler ticari işlerdir.' denildiğine göre aynı Kanun'un 407. maddesinde tanzim olunan, sermaye koyma borcunu zamanında yerine getirmeyen pay sahiplerinden tahsil edilecek temerrüt faizi alacağım ticari alacak saymak kanuni bir zorunluluk olduğundan bunun kurum bakımından da gelir sayılması tabiidir. Bu nedenlerle davanın reddine oybirliğiyle karar verildi.