Danıştay Dördüncü Daire

Serbest muhasebecilik ve inşaat müteahhitliği nedeniyle gelir vergisi beyannamesini vermediği tesbit olunan mükellef adına re'sen salınan gelir vergisi ve kesilen kaçakçılık cezasını; inşaat müteahhitliği işinden dolayı defter tutmayan ve gelirim beyan etmeyen ödevli hakkında re'sen takdire gidilmesi yerinde ise de, bu işinden dolayı iflas durumuna düştüğü, borçlarım ödeyemediği dosya münderecatından anlaşıldığı, vergi dairesince de aksi kanıtlanamadığından bu işten dolayı takdir edilen matrahın terkini ve mali müşavirlik için takdir edilen 30.000 lira matrahın tasdiki suretiyle tadilen tasdik eden Temyiz Komisyonu kararının; bozulması isteminden ibarettir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 30. maddesi, vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak tesbitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilerek matrah ve matrah farkı üzerinden vergi salınacağım hükme bağlamış, aynı maddenin 1 numaralı bendinde de beyanname verilmemesi halinde maddi delillerin mevcut olmadığının kabul edileceği öngörülmüştür. Uyuşmazlık konusu olayda mükellef gelir vergisine tabi faaliyeti ile ilgili olarak beyanname vermediğine göre, tarhiyatın maddi delillere dayandırılması imkanı kalmamıştır. Bu durumda yukarıda anılan madde uyarınca re'sen takdire gidilerek takdir komisyonunca takdir dilen matrah üzerinden vergi salınmasında kanuna aykırılık bulunmadığından gayrimenkullerine haciz işlemi uygulanan mükellefin bu işten zarar ettiği varsayımına dayanılarak salınan verginin terkininde isabet görülmemiştir. Bu nedenle davanın kabulü ile temyiz komisyonu kararının bozulmasına tarhiyatın re'sen tasdikine oybirliğiyle karar verilmiştir.