Danıştay Onüçüncü Daire 

Bir işçinin bir günde topladığı zeytin ürününün toplam ürünle kıyaslaması sonucunda da ne kadar işçilik ücretinin gider yazılabileceği saptanabilir. Olayda 1967 yılı zeytin mahsulünün 18.500 kg olduğu tartışmasız bulunduğuna ve bir işçinin bir günde 2025 kg zeytin topladığı yükümlüce açıklandığına göre, incelemeyi yapan görevlice bu sayılar esas alınıp; 18.50 kg zeytinin 925 işgününde toplanabileceği hesap edilerek, işgününün yükümlü defterlerinden çıkartılan ortalama işçi ücreti ile çarpılması suretiyle 1967 yılı mahsulünün ve yine 4610 zeytin ağacının 3000 adedinin taban, 1610 adedinin kıraç arazide bulunduğu yolunda yine yükümlü açıklamasına dayanılarak, tarh yılında yürürlükte bulunan asgari zirai kazanç ölçülerine göre belirlenen taban ve kıraç arazideki işçilik tutarı esas alınmak suretiyle 1968 yılı zeytin mahsulünün toplatılması için ödenmesi gereken işçilik ücretinin saptanmasında bir usulsüzlük görülmemiştir. Bu nedenle, Temyiz Komisyonu’nca tamamen yükümlü açıklamasına ve asgari zirai kazanç ölçülerine göre yapılan bu hesaplamanın neden yanlış veya geçersiz olacağı belirtilmeksizin, işçi başlarına imzalattırılan gider belgelerine itibar edilerek, işçi ücretlerinin şişirme olduğunun kanunen geçerli belgelerle kanıtlanamadığı gerekçesiyle 22.775 ve 27.565 liranın matrahtan çıkartılmasında yerindelik görülmediğinden, davanın kısmen kabulü ile dava konuşu kararın bu matrah kalemlerine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, 50.340 liranın (22.775 + 27.565 = 50.340) Temyiz Komisyonu’nca onaylanmış bulunan 99.951,10 liralık matraha re’sen ilavesine oybirliğiyle karar verildi.