Danıştay Dördüncü Daire 

Çiftçi olan davalının sahibi bulunduğu traktörü başka çiftçilerin tarımsal işlerinde çalıştırarak elde ettiği gelir tarımsal kazançtır. Uyuşmazlık, çiftçi olan davalının sahibi bulunduğu traktörü başka çiftçilerin zirai işlerinde çalıştırarak elde ettiği iddia olunan gelirinin vergisini tarh ettirmemesinden dolayı adına salınan cezalı vergiye ilişkindir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 52. maddesinin dördüncü fıkrasında, çiftçilerin sahibi oldukları ziraat makine ve aletlerini başka çiftçilerin zirai üretim işlerinde çalıştırmaları, zirai faaliyet sayılmıştır. Yine aynı Kanun’un 56. maddesinin ikinci bendinde bu tür faaliyetler karşılığında alınan bedeller, zirai kazanç olarak tanımlanmıştır. Davalının, 193 sayıl Gelir Vergisi Kanunu’nun 9. maddesinin 5 numaralı bendinde öngörüldüğü gibi, traktör ile ücret karşılığında eşya ve insan taşımayı mutad hale getirdiği iddia ve tevsik olunmamıştır. Traktörün başka çiftçilerin zirai üretim işlerinde de çalıştırılmasını ticari faaliyet ve bu nedenle elde edilen gelirin ticari kazanç sayılmasına ise, Gelir Vergisi Kanunu’nun yukarıda sözü edilen 52. ve 56. maddeleri hükmü karşısında olanak bulunmamaktadır. Bu nedenlerle, dava konuşu karar sonucu itibariyle yerinde bulunduğundan, davanın reddine, esasta oybirliğiyle gerekçede oyçokluğuyla karar verildi.