Danıştay Dördüncü Daire

Geçici kabul tutanağının düzenlenip geçici kabul komisyonunca imzalandığı tarih geçici kabul tarihidir. Taahhüt edilen inşaat ve onarma işi bu tarihte bitmiş sayılır. Uyuşmazlığın konuşu, davalının ortağı olduğu kollektif şirket tarafından yapılan devlet hastahanesi inşaatının geçici kabulünün hangi tarihte yapıldığının tesbitine ilişkin bulunmaktadır. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 44. maddesinin birinci fıkrası ile inşaat ve onarma işlerinde işin bitim tarihi olarak geçici kabulün yapıldığı yıl kabul edilmiş olup, Bakanlar Kurulunun 20.6.1936 günlü ve 2/4869 sayılı kararı ile onanarak 6.11.1936 günlü ve 3452 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan Bayındırlık İşleri Genel şartnamesi'nin 'geçici kabul' başlığım taşıyan 36. maddesine göre, kabul tarihinin tayinine esas teşkil edecek olan geçici kabul tarihini, inşaatın geçici kabule salih bir halde ikmal edildiği tarih olduğu, bu tarihi geçici kabul komisyonunun tesbit ederek zabıtnameye geçireceğinin hükme bağlandığı ve Maliye Bakanlığı'nın 85 sayılı Gelir Vergisi Genel Tebliği ile de Gelir Vergisi Kanunu'nun 42 ve 44. maddelerinde sözü edilen işin bitimi tarihinden, geçici kabulün komisyon tarafından fiilen yapıldığım tevsik eden tutanak tarihinin anlaşılması gerekeceği kabul edilmiş bulunduğu cihetle, Temyiz Komisyonunun, geçici kabul tutanağının tanzim ve komisyonca imza edildiği 30.10.1970 tarihi geçici kabul tarihi olarak kabulü gerekirken, mani bir hali olmadığı anlaşıldığından inşaatın geçici kabulünün yapılmasından sonra ikmal edildiği anlaşılan bir kısım tali noksanlıkların bitimi tarihi olan 29.12.1971 tarihinin esas alınması suretiyle tarhiyatın terkinine karar vermesinde kanuna uyarlık bulunmamaktadır. Bu nedenle davanın kabulü ile Temyiz Komisyonu Yedinci Dairesinin dava konuşu kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.