Danıştay Onüçüncü Daire

Ortak iki serbest meslek erbabının, ortaklık adına tasdik ettirdikleri serbest meslek kazanç defterine GVK’nun 68/10. maddesine göre maktu gider kaydında bulunmaları, bunların; kendileri adına ayrıca yürüttükleri serbest meslek faaliyetine ilişkin deftere de GVK.Md. 68/10’a göre maktu gider kaydetmeleri ne engel değildir . 1970 takvim yılma ilişkin işlemlerinin incelenmesi sonucunda, maddi delillere dayanılarak saptanan matrah farkı üzerinden yükümlü adına payı oranında ikmalen salınan gelir vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasını; 193 sayılı Kanun’un 67. maddesinde, serbest meslek kazancının, bir hesap dönemi içinde serbest meslek faaliyeti karşılığı olarak tahsil edilen para ve ayınlar ve diğer suretle sağlanan ve ara ile temsil edilebilen yararlardan bu faaliyet dolayısıyla yapılan giderler indirildikten sonra kalan fark olduğunun belirtildiği, sözü edilen madde hükmünden serbest meslek kazançlarında tahakkuk esasinin değil tahsil esasinin cari olduğunun anlaşıldığı, Karadeniz Bakır İşletmesi’nce, ortaklık adına 1970 yılında tahakkuk ettirilen 101.475 lira 19.1.1971 gününde ödendiğinden sözü edilen meblağın tahsil edildiği yıl olan 1971 yılma ait olması icabedeceği, inceleme elemanınca, ortak mühendislerin aynı zamanda kendi isimlerine de aynı serbest meslek kazanç defteri onaylattırarak bu defterlere 193 sayılı Kanunun 68/10. maddesi gereğince uygun gider yazdıklarım bu defa ortaklık defterlerine aynı maddeye dayanılarak yazılan 5000 liralık giderin kabul edilmemesi gerektiği mütalaa edilmiş ise de, ödevlinin ortaklık dışında serbestçe kendi adına iş almasının ortaklığın kanunen tanınan hakkını kullanmasına mani teşkil edemeyeceği gerekçesiyle matrahtan çıkarılması ve kaçakçılık cezasının, 30.511,98 liralık farkın, demirbaşların amortismana tabi tutulmadan doğrudan doğruya gider yazılmasından doğduğu cihetle ödevliye kasıt istinadına olanak bulunmadığından bahisle kusura çevrilmesi suretiyle 30.511,98 liralık farktan yükümlünün 1/2 payına düşen 15.255,99 lira matraha göre değişiklikle onayan Temyiz Komisyonu ikinci Dairesi kararının dilekçede yazılı nedenlerle bozulması isteğinin reddine oybirliğiyle karar verildi. Maliye Bakanlığı’nın 21501910/8140 sayı ve 5.3.1970 tarihli özelgesinde aynı yöndedir.