Danıştay Dördüncü Daire 

Muristen kalan gayrimenkulu diğer iki mirasçı kiraya vermekte ve kirayı da onlar almakta ise, tarhiyatın gayrimenkulu kiraya verenler adına yapılması gerekir. 1969 takvim yılında elde ettiği gayrimenkul sermaye iradım beyan etmediği iddiasıyla adına takdir yoluyla salınan gelir vergisi ve kusur cezasını aynen onayan Temyiz Komisyonu Birinci Dairesi kararının; muris E.K.’den kalan Trabzon ve Vakfike bir’deki gayrimenkullere iki oğlunun vaziyet edip, kızlara hiçbir şey vermedikleri, gayrimenkulleri zilyed olarak onların kiraya verip kira gelirlerini de onların aldığı, kendisinin irat elde etmediği, avukat ve dava masraflarım göze alamadığından dava da açamadığı, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 70. maddesinin zilyedi de mükellef kabul ettiği, kendisinin irat elde etmemesi nedeniyle mükellef olmaması gerektiği iddiasıyla bozulması isteğinden ibarettir. Davacı, murisinden kalan gayrimenkulleri zilyed olarak diğer iki mirasçının kiraya verdiğini ve kiraları da onların tahsil ettiğini, kendisinin herhangi bir kira geliri elde etmediğini iddia etmekte olup, diğer varislere ait dosyalarda bulunan yoklama fişlerinden bu iddiaların doğru olduğu anlaşıldığı gibi, Vergi Dairesi Müdürlüğü’nce, mükellefin gayrimenkul sermaye iradı elde ettiği yolunda yapılmış herhangi bir tespit de bulunmadığından, tarhiyatın tasdikinde isabet görülmemiştir. Bu nedenle davanın kabulüyle Temyiz Komisyonu Birinci Dairesi’nin dava konuşu kararının bozulmasına ve cezalı verginin tamamen kaldırılmasına oybirliğiyle karar verildi.