Danıştay Dördüncü Daire

İhtiyarî olarak tutulan envanter defterinin tasdiki mecburi olup, aksi hali takdir nedenidir. 1968 takvim yılı hesaplarının incelenmesi sonucunda, ikinci sınıf tüccar olduğu ve ihtiyari olarak envanter defteri tuttuğu halde tasdik ettirmediğinin saptanması üzerine mükellef adına salınan gelir vergisi ve kaçakçılık cezasını; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun işletme hesabında envanter başlıklı 195. maddesinin son fıkrası, isteyenlerin ayrı bir envanter defteri tutarak emtia envanterin! bu deftere kaydedebileceklerini, aynı kanunun 220. maddesinin 1. fıkrasının ise, envanter defterinin tasdiki mecburi defterlerden olduğunu belirttiği, bu durumda mükellefin işletme defteri tutması ve ayrıca tuhafiye ve manifatura emtiası envanterlerinin yapıldığı envanter defterinin ihtiyari olarak tutulmuş olsa dahi, tasdik mecburiyetim ortadan kaldırmıyacağından olayın re'sen takdire şevki yerinde ise de, dosyada mevcut inceleme, raporu ve ekleri ile temyiz dilekçesine fotokopileri ekli 1967 ve 1968 yılları sonu tuhafiye ve manifatura emtialarına ait inceleme elemanlarınca mühürlü envanter kayıtlarının tetkikinden 1967 yılı sonu stokunun 365.266 lira olmayıp, 432.405 lira olduğu, gerek inceleme elemanınca ve gerekse itiraz komisyonunca inceleme sırasında 75.409 liralık imalat (konfeksiyon) emtia stokunun nazara alındığı; 1968 yılı sonu emtia stokunun 414.106 lira olduğu, bunun 288.902 liralık kısminin manifatura, 76.364 liralığının tuhafiye ve 48.839 liralık kısminin imalat (konfeksiyon) emtiasına ait bulunduğu, ortada re'sen tarhiyata konu bir matrah farkı kalmadığı gerekçesiyle terkin eden Temyiz Komisyonu kararının bozulması istemiyle açılan davanın reddine oybirliğiyle karar verilmiştir.