Danıştay Dördüncü Daire

Mali müşavire vergi uyuşmazlıklarım ilgili merciler nezdinde savunması karşılığında ödenen ücret, gider olarak yazılabilir. Olayda, uyuşmazlık, davacının ortağı bulunduğu adi ortaklığın defter ve belgelerinin incelenmesi sonucunda tespit edilen matrah farkları dolayısıyla doğan vergi uyuşmazlığının ilgili yargı mercileri nezdinde takip edilmesi amacıyla mali müşavire ödenen ücretin ticari kazançtan tenzil edilip edilmeyeceği hususuna ilişkin bulunmaktadır. Her ne kadar mali müşavire vergi uyuşmazlıklarım ilgili merciler nezdinde savunması karşılığında ödenen ücret ticari kazancın elde edilmesiyle doğrudan doğruya ilgili bulunmamakta ise de, yükümlüler adına beyanları dışında sonradan ikmalen veya re'sen salınan cezalı vergiler nedeniyle meydana gelen uyuşmazlıkların vergi Kanunlarına uygun bir biçimde çözümlenmesi amacıyla yükümlülerce bilgilerine başvurulan mali müşavirlere ödenen ücretler ticari işletmenin öz sermayesini koruması ve dolayısıyla ticari kazancın idare ettirilmesi ile ilgili bulunduğundan sözü geçen ücretlerin işin mahiyetine nazaran makul görülebilecek bir nisbeti aşmadıkça, 193 sayılı Kanun'un 40. maddesine göre ticari kazancın tespitinde gider unsuru olarak kabulü ve hasılattan tenzilinin kabulü zaruri bulunmaktadır. Davanın bu nedenlerle kabulü ile Temyiz Komisyonu Birinci Dairesi kararının bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.