Danıştay Dördüncü Daire

Uğraşısı emtia ticareti olanların, bankalara ödediği faizler, ortalama kar hadleri uygulamasında, genel gider niteliğindedir. 1970 takvim yılında oto lastiği ve oto yedek parça ticaretinden beyan ettiği gayrisafi kazanç ortalama kar hadlerine nazaran düşük bulunarak davalı adına ikmalen salınan gelir vergisini; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 262. maddesinde; emtia maliyet bedeli, iktisadi bir kıymetin iktisap edilmesi veyahut değerinin artırılması münasebetiyle yapılan ödemelerle bunlara mütedair bilumum giderlerin toplamı olarak tanımlandığı gibi, ortalama kar hadleri ile ilgili yönetmeliğin 31. maddesinde de emtianın maliyetine dahil edilecek masraf unsurlarının doğrudan doğruya emtianın tedariki ile ilgili giderlerden terekküp edeceğinin açıklanmış bulunması karşısında, ödevlinin sermaye temini amacıyla bankalardan sağladığı krediler için ödediği faizlerin, genel gider olarak kabulü gerektiği, bu meblağların emtia maliyetine dahil edilmemesi halinde ödevlinin beyan ettiği gayrisafi kazancın, beyan etmesi gerekenden fazla olduğu gerekçesiyle terkin eden temyiz komisyonu Üçüncü Dairesi kararının; gerek Ortalama kar Hadleri Yönetmeliği'nin 31. maddesi, gerekse Maliye Bakanlığı Muktezalarına göre emtia tedariki için bankalara ödenen faizlerin emtia maliyetine dahil olduğu, ödevlinin emtia tedariki için bankalara ödediği faizlerin emtia maliyetine dahil edilmesi halinde beyan ettiği gayrisafi kazancın ortalama kar hadlerine nazaran düşük olduğu iddia edilerek bozulması isteğinin reddine oybirliğiyle karar verildi.