Danıştay Onüçüncü Daire

Daire alım satımı işlerinde daireleri alan şahısların çoğunluğunun ifadesine uyulması gerekmektedir. Davalı, ifadesinde başvurulan daire alıcıları ile aralarında husumet olduğunu ve olayın mahkemeye intikal ettiğini ileri sürmekte ise de, belgelerle bu iddiasını kanıtlıyamadığından değer verilebilir durumunda görülmemiştir. Dosya içeriğinden, ödevlinin inşa edip sattığı dairelerin alıcılarından bazılarının satış bedellerinin tapu ve defter kayıtlarına nazaran yüksek oldukları hakkındaki ifadeleri esas alınmak suretiyle sahiplerinin ifadeleri alınamıyacağı diğer dairelerin satış bedellerinin kıyas yoluyla saptanarak takdir edilen matrah üzerinden tarhiyat yapıldığı anlaşılmaktadır. Olayda, yükümlüden daire satın almış olan ve bilgilerine başvurulan şahıslardan bir kısmı, aldıkları dairelere ödevlinin defterlerinde yazılı veya tapuda veya satış vaadi mukavelesinde kayıtlı meblağlardan daha fazla para ödediklerim beyan etmiş bulunmaktadırlar. Bu kimselerin söz birliği etmiş gibi yükümlünün aleyhinde sırf onu zarara uğratmak kastı ile yalan beyanda bulunacakları düşünülemeyeceği gibi, tapu kayıtları ile tezat teşkil eden bu ifadelerin kendilerin! de ilzam edeceği düşünülürse ifadelerinin gerçeği yansıttığının ve karşılıklı menfaatler nedeniyle daire satış bedellerinin düşük gösterildiğinin ve böylece defter ve belgelerin vergi matrahının doğru ve kesin olarak saptanmasına olanak vermeyecek derecede noksan ve sıhhatsiz olduğunun ve dolayısıyla re'sen takdir nedeninin varlığının kabulü zorunludur. Bu nedenlerle, davanın kabulü ile dava konusu kararın, matrah kıyas yoluyla bulunduğuna göre, aynı binadaki emsal dairelerin satışlarında zaman faktörü ve ödemelerin peşin veya taksitli olmalarına göre satıştan sağlanabilecek hasılatın ne olabileceği üzerinde durularak yeniden bir karar verilmek üzere bozulmasına oybirliğiyle karar verildi.