Danıştay Onüçüncü Daire

Borçlu ve alacaklı olarak ismi geçmediği hatır bonoları için ödenen faiz gider yazılamaz. Uyuşmazlığın konuşu; hatır bonoları için ödenen faiz ve iskonto masraflarının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 40. maddesinin 1 numaralı bendine göre gider yazılıp yazılamayacağına ilişkin bulunmaktadır. Anılan madde hükmünde, ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan giderlerin gayrisafi kazançtan indirilmesi kabul edilmiştir. Madde metninden açıkça anlaşılacağı üzere indirilmesi kabul edilen giderler şarta bağlı olarak yapılan giderlerdir. Bu durumda yasada belirtilen şartların varlığı veya gerçekleştirildiği konusunda ispat külfeti yükümlülere düşmektedir. Dosyada bulunan inceleme raporu ve eki tutanaklardan, faiz ve iskonto masraflarım gider kaydettiği hatır bonoları üzerinde yükümlünün borçlu veya alacaklı olarak adı geçmediği gibi, senetlerin başkaları tarafından Iskonto ettirildiği anlaşılmaktadır. Tutanakla yapılan bu tesbit karşısında yükümlü hiçbir kayıt ve itiraz ileri sürmeksizin tutanağı imzalamak suretiyle hatır bonolarından dolayı gider yazdığı faiz ve iskonto masraflarının kendi ticari işiyle ilgisi bulunmadığım kabul etmiş bulunmaktadır. Bu nedenle, Temyiz Komisyonunca hatır bonoları ile sağlanan kredilerin ticari işlerde kullanılmadığı yolunda yapılmış bir tespitin bulunmadığından bahisle verilen kararda yasaya uygunluk görülmediğinden, davanın kabulüyle dava konuşu Temyiz Komisyonu Birinci Dairesi kararının bozulmasına oyçokluğuyla karar verildi.