Danıştay Onüçüncü Daire 

Meyva bahçesinden elde edilen ürünün, çürümesini ve bozulmasını önleyerek en uygun fiyatın elde edilebileceği bir mevsimde satılması amacıyla soğuk hava deposunda saklanması için yapılan giderler, kira niteliği taşıdığından hasılattan ayrıca ve gerçek miktarı üzerinden indirilebilir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 52. maddesinin 2. fıkrasında, zirai faaliyet;arazide, deniz, göl ve nehirlerde, ekim, dikim, bakım, üretme, yetiştirme ve ıslah yollarıyla veyahut doğrudan doğruya tabiattan istifade etmek suret ile nebat, orman, hayvan, balık ve bunların mahsullerinin istihsalini, avlanmasını, avcıları ve yetiştiricileri tarafından muhafazasını, taşınmasın), satılmasını veya bu mahsullerden sair bir şekilde faydalanılmasını ifade eder, denildikten sonra, yine aynı maddenin 5. fıkrasında, mahsullerin değerlendirilmeleri amacıyla ve zirai istihsale bağlı olarak işlenmesinin de zirai faaliyete gireceği belirtilmiştir. Aynı Kanun’un 54. maddesinin 7. fıkrasında, götürü giderlerin yukarıdaki 1 no’lu bende göre tespiti halinde; tevsik edilmek ve beyannamede gösterilmek şartıyla, zirai faaliyette kullanılan arazi ve binalarla ilgili kiraların, hasılattan ayrıca ve gerçek miktarları üzerinden indirileceği açıklanmıştır. Yukarıda belirtilen hükümlerin bir arada okunması halinde, zirai mahsullerin muhafazası ve bu suretle değerlendirilmesinin tarım faaliyeti cinde kabulünü zorunlu kılacağı açıktır. Yükümlünün, meyve bahçelerinde ürettiği mahsulü, çürümesini ve bozulmasını önleyerek, ne uygun fiyatı elde edebileceği bir mevsimde satmak amacıyla, soğuk hava deposunda saklamak için yaptığı giderin, nitelik yönünden kiradan bir farkı olmadığı açıktır. Davanın bu nedenlerle kabulü ile 1.9.1971 30.4.1972 devresi için saptanan kira miktarından 1971 yılma düşen kısım gözönünde tutulmak üzere Temyiz Komisyonu Üçüncü Dairesi kararının bozulmamsına oybirliğiyle karar verildi.