Danıştay Onüçüncü Daire

Yükleme, boşaltma işlerinde çalıştırılanlara yapılan ödemelerden, vergi kesilmemesi, hizmetin niteliği itibariyle yerindedir. Ortağı bulunduğu şirketin 1964 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucunda, yükleme .boşaltma işlerinde çalıştırılan hizmet erbabına yapılan ödemelerden stopaj yapılmadığı ve muhtasar beyanname verilmediği tespit edilerek, itiraz komisyonunca saptanan matrah üzerinden yükümlü adına payı oranında salınan gelir (stopaj) vergisini; kendilerine iş yaptırılan hamalların işletmeden düzenli maaş veya ücret alan işçiler durumunda olmayıp, iş oldukça yapılan işlerin parasını alan, ilgilerini kestiklerinde. başkalarının işine gidebilen 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 9. maddesine göre vergiden muaf olan küçük sanat erbabı olduğu ve bunlara yaptıkları iş karşılığı ödenen paraların Gelir Vergisi Kanunu'nun 61. maddesinde tanımlanan ücret kavramına girmediği gerekçesiyle terkin eden Vergiler Temyiz Komisyonu Dördüncü Dairesi kararının; itiraz Komisyonunca yaptırılan incelemeye göre her hafta 17 ile 25 işçinin çalıştırıldığı işin, hem organizasyonu gerektirdiği hem de çoğunlukla aynı kişilerin çalıştırılmış olmasının Gelir Vergisi Kanunu'nun 61. ve 62. maddelerine uyduğu, böylece tarhiyatın terkininde isabet olmadığı iddialarıyla bozulması isteğinden ibarettir. Vergi dairesi tarafından açılan dava. Temyiz Komisyonu kararı aynı gerekçe ve nedenlerle yerinde görülerek, oybirliğiyle reddedilmiştir.