Danıştay Onüçüncü Daire

Anonim şirkete ait motelin, hissedarlardan uçunun kurduğu adi ortaklığa düşük bedelle kiraya verilmesi, örtülü kazanç sağlanması olarak kabul edilebilir. 1966 takvim yılında maliki bulunduğu Motel A'yı hissedarlarından 3 şahsın kurduğu adi ortaklığa düşük bedelle kiraya verme suretiyle Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 17. maddesi gereğince örtülü kazanç sağladığı iddiasıyla saptanan matrah üzerinden kurum adına re'sen takdir yolu ile salınan gelir ve kurumlar vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasını; ödevli şirket vekilinin, dış turizme hizmet etmek amacıyla kurulan işletmenin ilk yıllarda kar getiremeyeceği düşüncesiyle 60.000 liraya kiraya verildiği ve kira sözleşmesine 4 ve 5. seneler işletmenin safi karının %25'inin kiraya ilaveten ödeneceğine dair madde konulduğuna ilişkin iddiasının 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 73. maddesi muvacehesinde kabul edilemeyeceği, esasen mukaveleye konan bu şart kiranın düşüklüğünün delili olduğu, re'sen takdir yoluyla matrah tayininde yetkili komisyonların mutlak bir serbestiye sahip bulunmadıkları, ödevli şirketin 200.000 lira kurum kazancı temin edeceğini gösteren bir delil olmadan uzmanca saptanan matrahtan daha fazla takdir yapılmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle kurum matrahım 84.177,46 liraya, gelir (stopaj) matrahım da 67.341,97 liraya tenzil etmeli; suretiyle tadilen onayan Temyiz Komisyonu ikinci Dairesi kararının; otelin ilk yıllarda az kar getirebileceği düşüncesiyle 60.000 liraya kiraya verildiği ancak kira mukavelesine özel hüküm konulduğu olaya kaçakçılık cezası uygulanmaması gerektiği iddiasıyla bozulması isteğinin reddine oybirliğiyle karar verildi.