Danıştay Onüçüncü Daire 

 Avukatların, büroda ikram ettiği viski ve fıstıkların bedeli gider yazılamaz. 1966 takvim yılı işlemlerinin incelenmesi sonucunda maddi delillere dayanılarak saptandığı iddia edilen matrah farkları üzerinden adına ikmalen salınan gelir vergisi ve kesilen kaçakçılık cezasını; büroda ikram edilen 1.155 liralık viski ve fıstık bedellerinin gider olarak kabul edilemeyeceği, A.Ç. adlı şahsa ödenen 40.000 liranın, gördürülen bir hizmet karşılığında ödendiğinin ortaklarca ispat edilemediği, kaldı ki parayı alan kimsenin hesap uzmanı tarafından saptanan ifadelerinde bu meblağın bir hizmet karşılığı alınmadığının belirtildiği, bu durumda bu paranın gider kaydı gerektiğini isbata yarayan ikna edici bir vesika bulunmadığından matraha ilavesinin yerinde olduğu, yükümlünün vekaletini aldığı davalardan elde edilecek istihkakın %30’unun avukatlık ücreti olarak kararlaştırıldığı ve vekaletnamelerin bu şekilde düzenlendiği ve ücretlerin %30 üzerinden tahsil edildiğinin ihtilafsız olduğu, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 68. maddesinde serbest meslek erbabının mesleki giderlerinin sayıldığı, yükümlünün sendikalar yaptığı bağışların maddede yazılı mesleki giderlerin hiçbirisine girmediği, olay zamanında yürürlükte bulunan Avukatlık Kanunu’nun avukatların komisyoncu kullanmalarım yasakladığı bu durumda sözkonusu bağışların hasılattan indirilmesinin mümkün olmadığı, bu nedenle saptanan 379.325 liranın matrahta bırakılmasında isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle onayan Temyiz Komisyonu ikinci Dairesi kararının; dilekçede yazılı nedenlerle bozulması isteğine ilişkindir. Dava konuşu Temyiz Komisyonu kararının yazıhanede ikram edilen viski ve fıstık bedelleri ile A.Ç.’e ödenen 40.000 lira ile ilgili hüküm fıkraları aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görüldüğünden bu hususlara ilişkin iddiaların reddine, Sendikalara ödenen %7.5’la gelince, dosyada mevcut inceleme raporlarına ekli (Ek: 9) ve yükümlü tarafından Türkiye Devlet Demiryolları işçi Sendikaları Federasyonu (DYF) iş Başkanlığına hitaben yazılmış 15.5.1965 günlü mektupta ’alınacak bu ücretin %25’i de işçinin mensup olduğu sendika ve federasyona teberru edilecektir, yani 100 lira davası olan bir işçi davasını kazandığı ve para tahsil edildiği takdirde 70 lirasını alacak ve 30 lirasını ücreti vekalet olarak ödeyecek, bu 30 lira ücreti vekaletin %25’i de sendika ve federasyona teberru edilecektir. Ücreti vekaletin nisbeti üzerinden sendikaların veya müvekkil işçilerin bir itirazları olursa derhal nispeti indirmeye ve hatta hiçbir ücret almamaya razıyım.’ yolunda icapta bulunmuş ve bunun adı geçen Federasyona bağlı sendikaların düzenledikleri makbuzlar ile kabul edilmiş olmakla bağış akdinin tekemmül ettiği anlaşıldığına göre alınan %30 vekalet ücretinin %7.5’unun sendikalara verilmesi bağış niteliğindedir. Temyiz vekalet ücretinin %7.5’unun sendikalara verilmesi bağış niteliğindedir. Temyiz Komisyonu’nun bu hususa ilişkin hüküm fıkrası da sonucu itibariyle yerinde görülmüş olup bu husustaki iddiaların da reddine çoğunlukla karar verildi.