|
HAKSIZ YERE TAHSİL EDİLDİĞİ YARGI KARARIYLA ANLAŞILAN VERGİNİN İADESİ-
NİN GEÇİKMESİ NEDENİYLE 213 SAYILI YASA UYARINCA GECİKME FAİZİ DEĞİL,
3095 SAYILI YASA UYARINCA KANUNİ FAİZ ÖDEMESİ GEREKTİĞİ HK.
İhracat istisnası nedeniyle teminat mektubu karşılığı vergi iadesi a-
lan yükümlü şirketin sonradan yapılan inceleme sonucu, imalatçı olma-
dığının tesbit edildiği öne sürülerek teminat mektubu nakte çevrilip
cezalı tarhiyat yapıldığı, cezalı tarhiyata karşı açılan davaların
vergi mahkemesince kabul edilmesi nedeniyle yargı kararının yerine ge-
tirilmesi istemiyle yapılan başvurunun reddedilmesi üzerine, istemin
reddine dair kararın iptali ve infazın geciktirilmesi nedeniyle vergi
alacağının kanuni gecikme faiziyle birlikte iadesi istenilmiştir. İs-
tanbul 6. Vergi Mahkemesi 15.11.1993 gün ve 1993/1498 sayılı kararıy-
la; İdari Yargılama Usulü Kanununun 28. maddesinde, Danıştay, bölge
idare mahkemeleri, idare ve vergi mahkemelerinin esasa ve yürütmenin
durdurulmasına ilişkin kararlarının icaplarına göre idare, en geç alt-
mış gün içinde işlem tesis etmeye veya eylemde bulunmaya mecburdur
hükmüne yer verildiği, inceleme raporuna dayanılarak davacı şirketin
imalatçı olmadığı kabul edilip, alınan teminat mektubu nakte çevrile-
rek tahsil edilen katma değer vergisi tarhiyatına karşı açılan üç da-
vada İstanbul 3. Vergi Mahkemesince davacı şirketin imalatçı olduğu bu
nedenle ihracat istisnasından yararlanması gerektiğine hükmedildiği,
bu yargı kararlarına göre tahsil edilen katma değer vergilerinin dava-
cı şirkete red ve iadesi gerekirken bu zorunluluğu yerine getirmeyen
davalı idarece kararın temyiz edildiği, verilecek karara kadar kamu
alacağının teminat altında tutulmasının amaçlandığı belirtilmiş ise
de, temyiz aşamasında yürütmenin durdurulması yönünde herhangi bir ta-
lepte bulunulmadığının tesbit edildiği, mahkeme kararının tebliğinden
itibaren 60 gün içinde davalı idare tarafından mahkeme kararlarının
yerine getirilmediğinin anlaşıldığı, bu durumda mahkeme kararının da-
valı idareye tebliğ tarihi esas alınarak iade edilmeyen verginin ge-
cikmesi sebebiyle Vergi Usul Kanununun 112/3. maddesi uyarınca hesap-
lanacak gecikme faizi ile birlikte davacıya iade edilmesi icabettiği
gerekçesiyle tahsil edilen katma değer vergisinin hesaplanacak gecikme
faiziyle birlikte davalı idareden tahsiline karar vermiştir. Davalı
idarece, Vergi Usul Kanununun 112/3. maddesinde, verginin ödenmesinde
gecikme olması halinde mükelleflerin ödeyeceği faizin düzenlendiği, bu
madde de devletin ödeyeceği faizle ilgili herhangi bir hüküm bulunma-
dığı, 3095 sayılı Kanunda belirtilen faizin özel hukuk ilişkilerini
düzenleyen Borçlar Kanunu ve Türk Ticaret Kanunu hükümlerinden kaynak-
lanan uyuşmazlıklar için getirildiği bu nedenle faiz uygulanamayacağı
ileri sürülerek kararın faiz yönünden bozulması istenilmektedir.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 28. maddesinin 6.
fıkrasında, tazminat ve vergi davalarında kararın idareye tebliğinden
itibaren infazın gecikmesi sebebiyle idarece kanuni gecikme faizi öde-
neceği hüküm altına alınmıştır.
3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine ilişkin Kanunun
"Kanuni Faiz" başlıklı 1. maddesinde senelik faizin %30 oranında yapı-
lacağı, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 112. maddesinin 3. fıkrasında,
ikmalen, resen veya idarece yapılan tarhiyatlarda 6183 sayılı Yasada
tesbit edilen gecikme zammı oranında gecikme faizi uygulanacağı belir-
tilmiştir.
213 sayılı Yasadaki düzenlemeler kamu alacaklarına ilişkin o-
lup, haksız yere tahsil edilen vergilerin geri ödenmesi halindeki ge-
cikmelerde hesaplanacak faiz konusunda bir düzenlemeye yer verilmemiş-
tir. Bu durumda söz konusu yasanın olaya uygulanması mümkün değildir.
Bu durumda yargı kararının infazının gecikmesi nedeniyle, iade
edilmesi gereken katma değer vergisine 3095 sayılı Yasada belirtilen
kanuni faiz oranı uygulanması gerekirken mahkemece 213 sayılı Yasa u-
yarınca hesaplanacak gecikme faizine hükmedilmesinde isabet görülme-
miştir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin kabulüne, İstanbul 6.Ver-
gi Mahkemesinin 15.11.1993 gün ve 1993/1498 sayılı kararının faize
ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına karar verildi.
(MT/ES)
|