|
ÖDEME EMRİNE KARŞI AÇILAN DAVADA, TARHİYAT AŞAMASINDA İLERİ SÜRÜLEBİ-
LECEK İDDİALARIN İNCELENMESİ SURETİYLE KARAR VERİLMESİNDE YASAL DÜZEN-
LEMELERE UYARLIK BULUNMADIĞI HK.
1993 yılında verilen iflas kararı ile tasfiyeye giren şirketin net ak-
tif vergisi beyannamesi vermemesi nedeniyle adına salınan kaçakçılık
cezalı net aktif vergisinin kesinleştiği ve ödenmediğinden sözedilerek
düzenlenen ödeme emrine karşı açılan davayı; Manisa İkinci Asliye Hu-
kuk Mahkemesince verilen 7.5.1993 gün ve 1993/242 sayılı kararla, da-
vacı şirketin iflasına karar verildiği, Kurumlar Vergisi Kanununun 30.
maddesi dikkate alındığında, iflas hali devam eden bir şirketin mali
yükümlülüğünün ve tasfiye memurlarının sorumluluğunun devam etmekte
olduğunun anlaşılacağı, 3986 sayılı Kanunun 7.maddesi uyarınca, yüküm-
lülerin, Kanunun yürürlüğe girdiği ... tarihinden itibaren iki ay
içinde net aktif vergisi beyannamesi vermeleri gerektiği, ancak, ...
tarihli ilk alacaklılar toplantısında belirlenen adaylar arasından
mahkemece seçilen ve iflas idaresini temsil eden tasfiye memurları
tarafından vergi sorumlusu sıfatıyla yerine getirilmesi gereken net
aktif vergisi beyannamesi verme yükümlülüğünün yerine getirilmediği,
3986 sayılı Kanunun uygulanmasına ilişkin 1 ve 2 sayılı Genel Tebliğ-
ler uyarınca, tasfiyesi devam eden bir şirketin tüzel kişiliği kısıtlı
da olsa devam ettiğinden, yükümlülüğünün sürmekte olduğu, bu bakımdan
iflas halindeki şirket için net aktif vergisi beyannamesi verilmemesi
nedeniyle salınan ve vadesinde ödenmeyen verginin tahsili için ödeme
emri tanzim ve tebliğinde kanuna aykırılık bulunmadığı, ancak, iflas
idaresinin işe geç el koyması ve olayın oluşum biçimi gözönüne alındı-
ğında, davacıların kastı bulunmadığı sonucuna varıldığından olaya ka-
çakçılık cezası yerine kusur cezası uygulanması gerektiği gerekçesiyle
kısmen kabul ederek ödeme emrinin vergi aslına, gecikme faizine ve ku-
sur cezasına isabet eden kısmını tasdik eden, kaçakçılık cezasının ku-
sur cezasını aşan miktarına isabet eden kısmını ise iptal eden Manisa
Vergi Mahkemesinin 1996/276 sayılı kararının; davacı şirket temsilci-
leri tarafından, 3986 sayılı Kanunun, iflas nedeniyle tasfiyeye giren
yükümlüleri kapsamadığı, davalı idare tarafından ise, süresinde beyan-
name vermeyerek vergi ziyaına neden olan şirket adına kesilen kaçakçı-
lık cezasında kanuna aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması
istemleridir.
6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun
58. maddesinde; kendisine ödeme emri tebliğ olunan şahsın, böyle bir
borcu olmadığı veya kısmen ödediği veya zamanaşımına uğradığı hakkında
yedi gün içinde dava açılabileceği öngörülmüştür.
Ödeme emri, 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre tahakkuk etmiş
bir amme alacağının vadesinde ödenmemesi nedeniyle cebren tahsil ve
takibine başlangıç olarak, bu alacağı vadesinde ödemeyenlere borçları-
nı ödemeleri veya mal bildiriminde bulunmaları gerektiğini bildiren
bir belgedir. Gerek düzenlenme sebebi ve gerekse ihbarnamenin meydana
getireceği hukuki sonuçları doğurmaması, ödeme emrinin ihbarname ola-
rak kabulünü olanaksız kılmaktadır. Bu farklılık, anılan Kanun madde-
sinde öngörülen ödeme emrine itiraz sebeplerinin incelenmesinden de
anlaşılmaktadır.
Ödeme emrine itiraz nedenlerinin, Kanun hükmü ile sınırlandı-
rılmış olması, idari yargı yerince, bu sınırlı haller dahilinde karar
verilmesini gerektirmekte, ihbarnamenin tebliği üzerine yükümlü tara-
fından tahakkuka ilişkin olarak yapılabilecek itirazların incelenme-
sini olanaksız kılmaktadır.
Bu nedenlerle, mahkemece tasfiye halindeki şirket adına düzen-
lenerek tebliğ edilen ödeme emrine karşı açılan davada; ancak ihbar-
name aşamasında açılacak olan davada incelenebilecek olan iddiaların
ele alınması ve incelenmesi suretiyle verilen kararda yasal düzenle-
melere uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle vergi dairesi müdürlüğü temyiz isteminin
kabulüne, Manisa Vergi Mahkemesinin 26.4.1996 gün ve 1996/276 sayılı
kararının bozulmasına, karar verildi.
(MT/ES)
(DAN-DER; SAYI:98)
|