|
DAVACININ MİRAS BIRAKANIN İŞİNE AİT DEFTER VE BELGELERİ İNCELEMEYE İB-
RAZ ETMEMESİ ÜZERİNE YIL İÇİNDEKİ BÜTÜN KATMA DEĞER VERGİSİ İNDİRİMLE-
Rİ KABUL EDİLMEYEREK ADINA YAPILAN CEZALI TARHİYATTAN MİRASTAKİ PAYI
ORANINDA SORUMLU OLDUĞU HK.
Murisinin işine ait defter ve belgelerin incelenmek üzere ibraz edil-
memesi nedeniyle beyannamelerde indirim konusu yapılan katma değer
vergisi mahsupları kabul edilmeyerek davacı adına 1991 yılı Ocak ila
Aralık dönemleri için katma değer vergileri salınmış, kaçakçılık ceza-
ları kesilmiştir. Ankara 5. Vergi Mahkemesi 27.4.1994 gün ve 1994/483
sayılı kararıyla; 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 12. maddesinde, ölüm
halinde mükelleflere ait ödevlerin, mirası reddetmemiş kanuni ve man-
sup mirasçılarına geçeceği, ancak mirasçılardan herbirisinin ölünün
vergi borçlarından miras hisseleri nispetinde sorumlu olacaklarının
hükme bağlandığı, olayda, davacı tarafından defter ve belgelerin in-
celemeye ibraz edilmemesi üzerine, inceleme elemanınca ilgili dönemde
aynı işi yapan üç mükellefin beyanları esas alınmak suretiyle Vergi
Usul Kanununun 30. maddesi uyarınca dönem matrahının resen takdirinde
kanuna aykırılık görülmediği gibi yıl içinde indirim konusu yapılan
katma değer vergilerinin de Katma Değer Vergisi Kanununun 34.maddesi-
ne göre kabulünün mümkün olamayacağı, diğer taraftan, Vergi Usul Kanu-
nunun 372. maddesinde, ölüm halinde vergi cezasının düşeceği hükme
bağlanmış ise de, olayda, vergi kaybı varis olan davacının fiilinden
kaynaklandığından, resen salınan vergi için mirasçı adına vergi cezası
kesilmesinde kanuna aykırılık görülmediği, ancak dosyaya bağlı veraset
ilamından anlaşıldığı üzere davacının mirastaki payının 3/8 olması se-
bebiyle Vergi Usul Kanununun yukarıda açıklanan 12. maddesi hükmü ge-
reğince bu pay miktarı üzerinden tarhiyatı tadilen onamıştır.
Malmüdürlüğünce; yapılan tarhiyatın yasal olduğu ileri sürülerek, ka-
rarın bozulması istenilmektedir.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen
kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulması-
nı sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesinin 1994/-
483 sayılı kararının onanmasına karar verildi.
(DAN-DER; SAYI:90) (MT/ES)
|