|
CİLT HALİNDEKİ FATURALARIN BELLİ BİR SIRA TAKİP ETMESİ VE BU SIRAYA GÖRE DÜZENLENMESİ GEREKTİĞİNDEN, KULLANILDIĞI TESPİT EDİLEN FATURALARDAN ÖNCEKİ FATURALARIN DA KULLANILDIĞININ KABULÜ GEREKTİĞİ HK.
Temyiz Eden : ...
Karşı Taraf : Malmüdürlüğü
İstemin Özeti : Canlı hayvan alım satımıyla uğraşan davacının defter ve belgelerini çalındığını ileri sürerek ibraz etmemesi nedeniyle yapılan inceleme sonucu saptanan matrah farkı üzerinden adına 1993 yılı için resen kaçakçılık cezalı gelir vergisi salınmış, fon payı hesaplanmıştır.
Tarhiyata karşı açılan davayı inceleyen ... Vergi Mahkemesi ... günlü ve ... sayılı kararıyla davayı kısmen kabul
ederek matrahın azaltılmasına karar vermiştir.
Yükümlünün temyiz istemini reddeden Danıştay Üçüncü Dairesi karar düzeltme aşamasında verdiği 12.4.2000 günlü ve E:1999/2403, K:2000/1366 sayılı kararıyla; davacının defter ve belgelerini çalındığından bahisle incelemeye ibraz etmediği, inceleme elemanınca başka incelemelerde elde edilen ve 50'şer faturayı içeren üç ayrı fatura cildi koçanına ait ve sıra numarası takip etmeyen muhtelif faturanın yükümlü tarafından düzenlendiğinin tutanakla tespit edildiği, incelemeye ibraz edilmeyen üç cilt faturadan sadece ondört faturanın kullanıldığı ve defterlere kaydedilmediği tespit edilmiş olup, diğer faturaların kullanıldığına ilişkin olarak hukuken itibar edilebilir bir tespit bulunmadığı, sözü edilen faturaların diğer mükelleflerin defterlerine gider kaydedildiği hususunda da bir saptama yapılmadığı anlaşıldığından, tarhiyatın ondört adet fatura tutarına göre değişiklikle onanması ve vergi aslı ve fon payına bağlı olarak kesilen cezaların da kusura çevrilmesi gerektiği gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Bozma kararına uymayan ... Vergi Mahkemesi ... günlü ve ... sayılı kararıyla; ele geçirilen ondört faturanın yer aldığı üç fatura cildinde bulunan diğer 136 faturanın da kullanıldığının kabulü ile değerlemeye tabi tutularak hasılat tespit edilmiş ise de, kullanıldığı idarece belirlenen ilk fatura numarasından önceki faturalar ile son fatura numarasından sonraki faturaların 1993 yılında kullanıldığı yönünde yapılmış herhangi bir somut tespit bulunmadığından, anılan fatura ciltlerinde yer alan faturaların tamamının kullanıldığının kabul edilemeyeceği, ancak aksi geçerli belgelerle ortaya konulamadığı sürece, söz konusu üç fatura cildinde yer alan ve 1993 yılında kullanıldıkları tespitli bulunan ilk ve son faturalar arasındaki faturaların fatura nizamı açısından kullanılmış olduklarının kabulü gerektiği, katma değer vergisi beyannamelerindeki matrahlar ile gelir vergisi beyannamesindeki matrahın, ele geçirilen ondört adet faturada yer alan toplam satış hasılatından düşük olmasının beyan dışı satışın bulunduğunu gösterdiği, buna göre, üç fatura cildinde kullanıldığı sonucuna varılan toplam (7+13+22=)42 faturanın 14'ü idarece karşıt incelemeler sonucunda ele geçirilen faturalar olduğundan geriye kalan 28 fatura karşılığında elde edilecek satış hasılatının belirlenmesi gerektiği, inceleme elemanınca satış hasılatının %87'sinin maliyet gideri, %3'ünün genel gider olarak kabul edilmesi ve ondört fatura bedeli ortalamasının daha yüksek olmasına karşın 200.000.000.-lira olarak kabulünün mahkemelerince de uygun bulunduğu, bu durumda 28 fatura karşılığı elde edilmesi gereken miktarla ondört adet fatura tutarının toplam hasılatı verdiği, giderlerin düşülmesi sonucu elde edilen safi kazançtan hayat standardı esasına göre vergilendirilen matrahın tenzili sonucunda bulunan matrah farkına kaçakçılık cezası uygulanmasının yasal olduğu gerekçesiyle kararında direnmiştir.
Direnme kararı yükümlü tarafından temyiz edilmiş ve tarhiyatın varsayıma dayalı olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi Ali ALPAN'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar ısrar kararının bozulmasını sağlayacak durumda görülmediğinden istemin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Ülkü ERBÜK'ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari
Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi ısrar kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunca, davacının 4610 sayılı Yasanın Anayasaya aykırı olduğu yolundaki iddiasının ciddi olmadığı sonucuna varılarak, dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
Canlı hayvan alım satımıyla uğraşan davacının defter ve belgelerini çalındığını ileri sürerek ibraz etmemesi nedeniyle yapılan inceleme sonucu saptanan matrah farkı üzerinden salınan kaçakçılık cezalı gelir vergisine karşı açılan davanın kısmen kabulü ile matrahın azaltılması yolundaki ısrar kararı yükümlü tarafından temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3 üncü maddesinde; vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her tür delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olduğu kurala bağlanmış, faturanın nizamına ilişkin Vergi Usul Kanununun 231 inci maddesinin 1 inci fıkrasında da, faturaların sıra numarası dahilinde teselsül ettirileceği belirtilmiştir.
Dosyada bulunan inceleme raporu ve eki tutanaktan, incelemeye ibraz edilmeyen üç fatura cildinde bulunan ondört faturanın 1993 yılının çeşitli dönemlerinde kullanıldığı, fatura numaralarının birbirini takip etmediğinin saptandığı anlaşılmıştır.
Cilt halindeki faturaların takip ettikleri sıraya göre düzenlenmesi gerektiğinden, 1993 yılında kullanıldıkları tespit edilen ilk ve son faturalar arasındaki diğer yirmisekiz faturanın da, fatura nizamı açısından kullanıldığının kabulü gerekir.
Bu durumda, 1993 yılında kullanıldığı saptanan ve bedeli bilinen ondört faturanın toplam bedelinin ortalaması esas alınarak yapılan hesaplama sonucu elde edilen miktarın, bedeli bilinmeyen yirmisekiz faturaya da uygulanmasıyla bulunan ve toplam olarak kırkiki faturaya ait olan hasılat tutarı üzerinden matrahın azaltılarak değiştirilmesi yolundaki vergi mahkemesi ısrar kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.
Bu nedenle temyiz isteminin reddine, 6.4.2001 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
X - K A R Ş I O Y
Temyiz isteminin kabulü ile ısrar kararının Danıştay Üçüncü Dairesinin K:2000/1366 sayılı kararında yer alan esaslar doğrultusunda bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.
YÖ/ŞGK
|