|
GENEL GİDERLERDEN OLDUĞU KABUL EDİLEN REKLAMASYON GİDERLERİ NEDENİYLE
ORTAYA ÇIKAN KUR FARKLARININ GİDER OLARAK KAYDEDİLEBİLECEĞİ HK.
Tekstil ürünleri imal ve ihracı işi ile uğraşan davacı şirketin 1993
yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu ihraç edilen mallara ilişkin o-
larak ortaya çıkan reklamasyon giderlerine ait kur farklarının gider
kaydedilemeyeceği ileri sürülerek davacı şirket adına re'sen kurumlar
vergisi salınmış, fon hesaplanmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. İs-
tanbul 5. Vergi Mahkemesi'nin 6.11.1996 günlü ve 1996/1933 sayılı ka-
rarıyla; ... tarih ve ... sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile yürürlüğe
konulan İhracat Yönetmeliği'ne göre ihracaatı müteakip, alıcı firma
tarafından kabul edilmeyen mal karşılığında aynı değerde mal ihracı,
buna ilişkin talep ve sözleşmeler ile gerekli belgelerin ilgili meslek
kuruluşunca incelenip sonuçlandırılacağı belirtilmişken, olayda ihra-
caata aracılık eden şirketlerce düzenlenen reklamasyon faturalarına
istinaden reklamasyon ve reklamasyon kur farkları gider yazılmışsa da
bu faturaların ilgili mesleki teşekküller tarafından incelenmediği, İ-
darece karşıt inceleme yapılmasının da mümkün olmadığı, reklamasyonun
gider kaydedilmesinin inceleme elemanınca kabul edilmesinin, kur fark-
larının gider kaydedilmesi için dayanak olamayacağı gerekçesiyle dava-
nın vergi aslına ilişkin kısmının reddine; matrah farkı defter ve bel-
gelerin incelenmesi ile ortaya çıkarıldığından olaya kaçakçılık cezası
yerine kusur cezası uygulanmasının hakkaniyete ve içtihatlara uygun o-
lacağı gerekçesiyle kaçakçılık cezasının kusur cezasına çevrilmesine
karar verilmiştir. Davacı şirket, reklamasyonun gider olarak kaydedil-
mesi kabul edildiğinden fer'i nitelikte olan ve döviz alacağı tahakku-
ku nedeniyle doğmuş bulunan kur farklarının gider kaydedilmesinin de
kabul edilmesi gerektiğinden yapılan tarhiyatın yerinde olmadığını;
Vergi Dairesi Müdürlüğü, kaçakçılık cezası kesilmesinin yasaya uygun
olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 13 üncü maddesinde; ku-
rumlar vergisinin, birinci maddede yazılı mükelleflerin bir hesap dö-
nemi içinde elde ettikleri safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı,
safi kurum kazancının tespitinde Gelir Vergisi Kanunu'nun ticari ka-
zanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı öngörülmüştür. 193 sayılı
Gelir Vergisi Kanunu'nun 40 ve 41 inci maddesinde indirilecek gider-
lerle gider kabul edilmeyen ödemeler belirtilmiş, 213 sayılı Vergi U-
sul Kanunu'nun 280 inci maddesinde de; yabancı paraların borsa rayici
ile değerleneceği ve bu madde hükmünün yabancı para ile olan senetli
veya senetsiz alacaklar ve borçlar hakkında cari olduğu hükme bağlan-
mıştır.
Olayda; inceleme raporuyla, davacı şirketin yurtdışında kurulan
pazarlama şirketine aracılı ihracatı nedeniyle ortaya çıkan ve aracı
ihracatçı tarafından yurtdışına ödenerek davacı şirkete fatura edilen
reklamasyon giderlerinin genel giderlerden olduğu kabul edilmişken,
sözkonusu reklamasyon giderleri dolayısıyla ortaya çıkan ve davacı
şirket açısından 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun değerlemeye ilişkin
280 inci maddesi hükmü gereği gider niteliği taşıdığı açık olan kur
farklarına ilişkin olarak ihracata aracılık eden kuruluşlarca düzenle-
nen faturalara ait gider kayıtlarının kabul edilmemesinde hukuka uyar-
lık görülmemiştir.
Bu durumda, reklamasyon giderleri nedeniyle ortaya çıkan kur
farklarının gider kaydedilemeyeceği yönündeki mahkeme kararında isabet
bulunmamaktadır.
Davalı İdarenin temyiz dilekçesinde ceza yönünden ileri sürdüğü
iddialar mahkeme kararını kusurlandıracak nitelikte görülmemiştir.
Bu nedenle, davacı şirketin temyiz isteminin kabulüyle İstanbul
5. Vergi Mahkemesinin 1996/1933 sayılı kararının bozulmasına, Vergi
Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin reddine, karar verildi.
(MT/ES)
(DAN-DER; SAYI:97)
|