|
MÜCBİR SEBEBİN VERGİ USUL KANUNUNUN 393.MADDESİNDE ÖNGÖRÜLEN TEMYİZ
SÜRESİNİ DURDURMAYACAĞI HK.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 393.maddesinde, temyiz süresinin iti-
raz komisyonu kararının ilgiliye tebliğinden başlayarak 15 gün olduğu
hükme bağlanmış olup, dava dosyasının incelenmesinden ise bozulması is
tenilen İtiraz Komisyonu kararının, davacıya 10.6.1980 gününde tebliğ
edildiği ve adıgeçenin temyiz dilekçesinin bu tarihten itibaren 15 gün
lük temyiz süresinin geçirilmesinden sonra 22.7.1980 gününde postaya
verildiği anlaşılmış bulunmaktadır.
Hernekadar davacı, Vergi Usul Kanununun 13.maddesinin 1.bendinde sayı-
lan ağır hastalık halinin mevcut olduğundan bahisle mücbir sebep dola-
yısıyle temyiz süresinin sözü edilen Kanunun 15.maddesi hükmü uyarınca
hastalık halinin ortadan kalkmasına kadar işlemeyeceğini ve temyiz baş
vurusunun bu sebeple süresinde olduğunu ileri sürmekte ise de, Vergi
Usul Kanununun 13.maddesinin 1.bendinde sayılan "ağır hastalık" hali
mükelleflerin ancak vergi ödevlerinin yerine getirilmesine ilişkin sü-
releri keseceğinden ve temyiz başvurusu için Vergi Usul Kanununun 393.
maddesinde öngörülen 15 günlük süre, vergi ödevinin yerine getirilmesi
için öngörülen sürelerden olmayıp, Anayasa ile idare edilenlere tanı-
nan hak arama özgürlüğünün kullanılması ile ilgili bulunduğu gibi kamu
düzenini ilgilendiren bu sürenin işlenmesi kanunlarda açık hüküm bulun
ması koşuluna bağlı olduğu cihetle Vergi Usul Kanununun 13.maddesinde
öngörülen mücbir sebebin bu süreyi keseceği yolundaki iddia yerinde gö
rülmemiştir.
Açıklanan sebeplerle davanın süre aşımı yönünden incelenmeksizin reddi
ne karar verildi.
(DAN-DER, SAYI:60-61) BŞ/EK
|