|
Dairesi
işletmeden çekilen emtianın ortalama fiyat esasına göre değerlenmesi için, aylık satış miktarının, emsal bedeli tayin olunacak malın miktarına nazaran % 25 den az olmaması gerekir.
|
|
Karar No
1088/1082
|
|
Esas No
1084/811
|
|
Karar Tarihi
08-04-1985
|
|
|
Danıştay Dördüncü Daire
işletmeden çekilen emtianın ortalama fiyat esasına göre değerlenmesi için, aylık satış miktarının, emsal bedeli tayin olunacak malın miktarına nazaran % 25 den az olmaması gerekir. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 41. maddesinin 1. fıkrasında, teşebbüs sahibi ile esinin ve çocuklarının işletmeden çektikleri değerlerin emsal bedeli ile değerlendirileceği ve aynı Kanunun 38. maddesi uyarınca da dönem sonu mevcudu ile dönem başı mevcudu arasındaki (arka ilave olunacağı, 213 sayılı Kanun’un 267. maddesinde ise, emsal bedelinin sırası ile ortalama fiyat esasına, bu yolla tespit mümkün olmuyorsa maliyet bedeli esasına, son olarak da takdir esasına göre tespit edileceği belirtilmiştir. Dava konusu olayda, kollektif şirket 1979 yılı sonlarında tasfiyeye tabi tutulduğundan, kullanılmış 19.969 adet çuvalın ortalama 17 TL. birim bedelle ortaklara satılmış olduğu anlaşılmaktadır. Diğer taraftan şirketin işlemlerinin incelenmesi sonucunda uzmanca, söz konusu çuvalların işletmeden emsal bedel ile çekilmesi gerektiği belirtildikten sonra, emsal bedelin belirlenmesin de çuvalların maliyet bedeli esas alınıp buna % 5 kar ilavesiyle çuvalların emsal bedeli hesaplanmıştır. 213 sayılı Kanun’un 267. maddesinde, emsal bedelin tayininde ortalama fiyat esası, maliyet esası, takdir esası sırası izleneceğe belirtilmiştir. Sözü edilen madde hükmüne göre, ortalama fiyat esası, aynı cins veya nevideki mallardan sıra ile değerlemenin yapılacağı ayda veya bir evvelki veya daha evvelki aylarda satış yapılmışsa, emsal bedeli bu satışların miktar ve tutarına göre mükellef tarafından çıkarılacak olan ’ortalama satış fiyatı’ ile hesaplanır. Bu esasın uygulanması için, aylık satış miktarının, emsal bedeli tayin olunacak her bir malın miktarına nazaran % 25’den az olmaması şarttır. Uyuşmazlık konusu olayda, kollektif şirketin yıl içinde değerlemenin yapılacağı aydan önce emtia ile birlikte çuval satışının bulunduğu ve bu satış miktarının değerleme yapılacak çuvalların % 37’sini oluşturduğu anlaşıldığına ve işletmeden çekilen çuvalların bir önceki yılda amortismana tabi tutulduğunda uyuşmazlık bulunmadığına göre, bunların ortalama fiyat esası yerine maliyet bedeli ile değerlendirilmek suretiyle tarhiyat yapılması yerinde görülmemiştir. Bu nedenlerle, yükümlü temyiz isteminin kabulüyle. Vergi Mahkemesi karannın bozulmasına, tarhiyatın re’sen kaldırılmasına oybirliğiyle karar verildi.
|
|