|
|
Dairesi
Kayıtların Türkçe olması kanunen zorunlu olduğundan, Kazakistan’da düzenlenen belgelerin Kazakistan’da bulunan temsilciliklerimizde veya yurt içinde noterlerde Türkçe tercüme ve tasdik ettirildikten sonra belge olarak kabulü mümkündür.
|
|
|
Karar No
0
|
|
|
Esas No
0
|
|
|
Karar Tarihi
01-01-2000
|
|
|
Maliye Bakanlığı Özelgesi
Tarih : 25.07.1994
Sayı : B.07.0.GEL.0.45/4422152250201
Kayıtların Türkçe olması kanunen zorunlu olduğundan, Kazakistan’da düzenlenen belgelerin Kazakistan’da bulunan temsilciliklerimizde veya yurt içinde noterlerde Türkçe tercüme ve tasdik ettirildikten sonra belge olarak kabulü mümkündür.
Bilindiği üzere, 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 61. maddesinde ’ücreti verene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığı verilen para ve ayınlar ile sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir.’ denilmiştir.
öte yandan 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 3/2. maddesinde; Resmi daire ve müesseselere veya merkezi Türkiye’de bulunan teşekkül ve teşebbüslere bağlı olup adı geçen daire, müessese, teşekkül ve teşebbüslerin işleri dolayısıyla, yabancı memleketlerde oturan Türk vatandaşlarının (Bu gibilerden, bulundukları yabancı memleketlerde elde ettikleri kazanç ve iratları dolayısıyla gelir vergisine veya benzeri bir vergiye tabi tutulmuş bulunanlar, mezkur kazanç ve iratları üzerinden ayrıca vergilendirilmezler) Türkiye içinde ve dışında elde kazanç ve iratlarının tamamı üzerinden vergiye tabi tutulmaları hükme bağlanmıştır.
Bu hükümlere göre, kanunun belirttiği şekilde yabancı memleketlerde bulunanların Türkiye içinde ve dışında elde ettikleri kazanç ve iratları tam mükellefiyet esasına göre vergiye tabi tutulacak, bu gibilerin varsa yurt dışında elde ettikleri ve mahalli gelir vergisi veya benzeri kanunlara göre vergilendirilmiş olan gelirleri vergi dışı bırakılacaktır.
Resmi daire ve müesseselerce veya kanuni veya iş merkezi Türkiye’de bulunan kurumlar veya firmalarca Türkiye dışında çalıştırılan T.C. uyruklu personelin Türkiye’de değerlendirilip tahakkuk ettirilen ücretlerinin de bu hükümler uyarınca Türkiye’de vergilendirilmesi gerekmektedir.
Bu nedenle, merkezi Türkiye’de bulunan firmalar tarafından Kazakistan Cumhuriyeti’nde çalışan personele Türkiye’de değerlendirilip, tahakkuk ettirilen ve Türkiye’den transfer edilen ücretlerin Türkiye de vergilendirilmesi gerekir.
Yukarıda yapılan açıklamalara göre, her ne kadar anılan ücret ödemeleri üzerinden mükerrer vergi alınması söz konusu ise de bu durum iki Devlet kanunların
da mevcut hükümlerden ileri gelmektedir. Ancak, sözü edilen mükerrer vergilemeyi önlemek için mahsup keyfiyeti, daha önce Türkiye’de vergisi kesilen ücretlerden 2. defa vergi alınması halinde söz konusu olduğundan, mahsup işleminin de 2. defa vergi kesilen Devlette yapılması gerekmektedir.
Ancak, söz konusu ücretlerin personelin bulunduğu ülke olan Kazakistan Cumhuriyeti’nde elde edilen kazançlar üzerinden ödenmesi ve o ülke yasalarına göre Gelir Vergisi ve benzeri bir vergi ile vergilendirilmesi halinde, 193 Sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 3/2. maddesinin parantez içi hükmü uyarınca vergiye tabi tutulmaması gerekmektedir.
Diğer taraftan, 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 215. maddesinde ’Bu kanuna göre tutulacak defter ve kayıtların Türkçe tutulması mecburidir.’ hükmü yer almıştır.
Bu itibarla, üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait kayıtların vesikalara dayanılarak tevsik edilmesi ve bu kayıtların da Türkçe elması kanunen zorunlu olduğundan, yurt dışında düzenlenen belgelerin yurt dışı temsilciliklerimizde veya yurt içinde noterlerde Türkçe’ye tercüme ve tasdik ettirildikten sonra ve yukarıdaki kanun hükümlerine riayet edilmesi suretiyle, vesika olarak kabulü mümkün bulunmaktadır.
|
|