|
|
Dairesi
Basit usule tabi olarak taksi işletmeciliği faaliyetinde bulunan mükellefin, 2. bir taksiye sahip olması halinde nasıl vergilendirileceği hk.
|
|
|
Karar No
0
|
|
|
Esas No
0
|
|
|
Karar Tarihi
01-01-2000
|
|
|
Maliye Bakanlığı Özelgesi
Tarih : 30.01.2001
Sayı : B.07.0.GEL.0.44/440437/5782
Basit usule tabi olarak taksi işletmeciliği faaliyetinde bulunan mükellefin, 2. bir taksiye sahip olması halinde nasıl vergilendirileceği hk.
Yazınız eki (…) Vergi Dairesi mükelleflerinden (…) ’ya tayin edilen özelgenin incelenmesinden, adı geçenin taksi işletmeciliğinden dolayı basit usulde gelir vergisi mükellefi iken 31.03.1999 tarihinde ikinci bir taksi sahibi olması sebebiyle gerçek usulde mükellefiyet tesis edildiği, bu ikinci aracı 22.05.2000 tarihinde satması üzerine yaptığı basit usule dönme talebinin ise daha önce gerçek usulde vergilendirildiği için reddedildiği anlaşılmıştır.
Bilindiği üzere, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 47. maddesinde basit usule tabi olmanın genel şartları sayılarak birinci bendinde ’Kendi işinde bilfiil çalışmak veya bulunmak (işinde yardımcı işçi ve çırak kullanmak, seyahat, hastalık, ihtiyarlık, askerlik, tutukluluk ve hükümlülük gibi zaruri ayrılmalar dolayısıyla Geçici olarak işinin başında bulunmamak bu şartı bozmaz. Ölüm halinde iş sahibinin dul eşi veya küçük çocukları namına işe devam olunduğu takdirde, bunları bilfiil işin başında bulunup bulunmamalarına bakılmaz)’ hükmüne yer verilmiştir.
Bu hüküm uyarınca, mükellefin işinin gerektirdiği işlemlerle kısmen veya tamamen kendisinin uğraşması, bu şekilde işinde bilfiil çalışmasa bile işin sevk ve idaresi ile meşgul olması şarttır. Dolayısıyla bir ticaret erbabının, işinde bilfiil çalışması veya işinin sevk ve idaresi ile uğraşması durumunda söz konusu bentteki şartları taşıdığı kabul edilecektir.
Buna göre, bir mükellefin birden fazla işyeri açması veya birden fazla motorlu taşıt çalıştırması ve sahibi olduğu araçlarında şoför çalıştırması Gelir Vergisi Kanunu’nun 47. maddesinde yer alan basit usule tabi olmanın ’kendi işinde bilfiil çalışmak veya bulunmak’ şartının ihlali anlamına gelmemektedir.
Bu durumda diğer, şartları da topluca taşıması kaydıyla, mükellefin basit usulde vergilendirilmesi mümkün bulunmaktadır.
|
|