|
|
Dairesi
Kıdem tazminatları için karşılık ayrılabileceği konusunda vergi kanunların da bir hüküm bulunmadığından, bu karşılıkların gider olarak indirilmesi mümkün değildir.
|
|
|
Karar No
0
|
|
|
Esas No
0
|
|
|
Karar Tarihi
01-01-2000
|
|
|
Maliye ve Gümrük Bakanlığı Özelgesi
Tarih : 13.11.1991
Sayı : 221131421
Kıdem tazminatları için karşılık ayrılabileceği konusunda vergi kanunların da bir hüküm bulunmadığından, bu karşılıkların gider olarak indirilmesi mümkün değildir.
Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 14. maddesi ile bu Kanunun 13. maddesinin atıfta bulunduğu 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun 40. maddesinin 3 numaralı bendinde işle ilgili olmak şartıyla mukavelenameye veya ilama veya kanun emrine istinaden ödenen zarar ziyan ve tazminatların gider olarak kaydedileceği hükme bağlanmış bulunmaktadır.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 288. maddesinde de 'hasıl olan veya husuli beklenen şirket miktarı katiyetle kestirilemeyen ve teşebbüs için bir borç mahiyetin! arzeden beli bazı zararları karşılamak maksadıyla hesaben ayrılan meblağlara karşılık denir.' hükmü yer almıştır.
Ayrıca, bu hüküm karşılayan genel tarife ve değerlemesiyle ilgili olup karşılık ayrılabilmesi için şüpheli alacak ve amortismanlarda olduğu gibi vergi kanunlarında özel bir hüküm bulunması gerekmektedir.
Kıdem tazminatları için karşılık ayrılabileceği konusunda Vergi Usul Kanunu'nda ve diğer vergi kanunlarında bir hüküm yer almamış olduğundan, söz konuşu tazminatların karşılık ayrılmak suretiyle matrahtan indirilmesi mümkün değildir.
Ancak, adı geçen şirket tarafından şirkette çalışan personelin şirkette geçen çalışmaların kapsayan kıdem tazminatı ödemelerinin, Gelir Vergisi Kanunu'nun 40/3. maddesi gereği kurum kazancının tespitinde gider olarak indirilmesi mümkün bulunmaktadır.
|
|