|
|
Dairesi
Ortakların ödentilerine bankaca tahakkuk ettirilen faizin kooperatifçe, tasfiye sonucu, ortaklara dağıtılması, KVK'nun 7. maddesinin 16. bendinde yazılı koşulların ihlali niteliğinde değildir.
|
|
|
Karar No
0
|
|
|
Esas No
0
|
|
|
Karar Tarihi
01-01-2000
|
|
|
Danıştay Dördüncü Daire
Tarih : 19.10.1990
Esas No. : 1988/2846
Karar No. : 1988/3509
Ortakların ödentilerine bankaca tahakkuk ettirilen faizin kooperatifçe, tasfiye sonucu, ortaklara dağıtılması, KVK'nun 7. maddesinin 16. bendinde yazılı koşulların ihlali niteliğinde değildir.
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 7/16. maddesinde, esas mukavelelerinde sermaye üzerinden kazanç dağıtılmaması, idare meclisi başkan ve üyelerine kazanç üzerinden hisse verilmemesi, ihtiyaç akçelerinin ortaklara dağıtılmaması ve münhasıran ortaklar ile iş görülmesine dair hükümler bulunması şartı ile kooperatiflerin kurumlar vergisinden muaf olacağı hükme bağlanmıştır.
Esas mukavelelerinde yukarıdaki şartlar mevcut olmakla beraber fiilen bu kayıt ve şartlara uymayan kooperatifler muafiyetten faydalanamaz.
Yükümlü Kooperatif Ticaret Bakanlığınca hazırlanan tip anasözleşme kullanması nedeniyle yukarıda açıklanan şartları içermediği, ancak bu şartların ana sözleşmeye eklenmesi için sözleşme değişikliğine gidilmesine rağmen tasfiye nedeniyle bunun gerçekleşmediği dosyanın incelenmesinden anlaşılmıştır.
Üyelerini mesken sahibi yapmak amacıyla kurulan kooperatifin ekonomik koşullarının zorluğu karşısında amacım gerçekleştiremeyeceği anlaşılarak tasfiye edildiği ve tasfiye sonucu ortakların kooperatife ödedikleri aylık ödentilerle bunlara bankaca tahakkuk ettirilen faizler dışında kooperatifin bir varlığı olmadığı ve ticari faaliyetinin ve kazancının bulunmadığı tartışmasızdır.
Kurumlar Vergisi Kanunu'nun 1. maddesinin son fıkrasında, kurum kazancının gelir vergisi mevzuuna giren gelir unsurlarından terekküp edeceği öngörülmüştür. Davacı kooperatifin tasfiyesi sonucu ortaklarına dağıtılan meblağ kooperatif ortaklarının bir amacı gerçekleştirmek için yaptıkları toplu tasarrufların ve bunların faizlerinin kendilerine iadesi mahiyetinde olduğundan bir gelir unsuru olarak değerlendirilmesi mümkün değildir.
Açıklanan nedenlerle temyiz konuşu mahkeme kararı sonucu itibariyle doğru olduğundan temyiz isteminin reddine oyçokluğuyla karar verildi.
|
|