|
|
|
|
|
Dairesi
Usul Gelir MüdürlüğüSayı : B.07.4.DEF.0.34.20./10057
|
|
|
Karar No
0
|
|
|
Esas No
0
|
|
|
Karar Tarihi
16-03-2004
|
|
|
T.C MALİYE BAKANLIĞI İstanbul Defterdarlığı Usul Gelir Müdürlüğü
Sayı : B.07.4.DEF.0.34.20./10057 KONU :Sigorta acentelerine aracılık hizmeti veren şahısların belge düzeni. 16.03.2004-3578 … İST. İLGİ: … Müdürlüğüne verilen … tarihli dilekçeniz. İlgi dilekçenizden, … Vergi Dairesi Müdürlüğünün … vergi kimlik numaralı mükellefi olduğunuz, … sigortada B acentesi, hayat ve emeklilik sigortasında A acentesi olarak faaliyet gösterdiğiniz, vergi mükellefi olan sigorta acenteleri ile mükellef olmayan bazı şahısların adınıza aracılık hizmeti verdiği ve karşılığında komisyon adı altında ödeme yapıldığı, ancak bu ödemelerin hangi belgelerle tevsik edileceği hususunda tereddüt oluştuğundan konu hakkındaki görüşümüzü sorduğunuz anlaşılmaktadır. Konu ile ilgili olarak … Müdürlüğünden alınan ……. tarih ve ….. sayılı yazıda yapılan açıklamalar da dikkate alınmak suretiyle gerekli açıklamalar aşağıda yapılmıştır. Bilindiği üzere, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 37. maddesinde, ’Her türlü ticari ve sınai faaliyetlerden doğan kazançların ticari kazanç olduğu, aynı Kanunun 65. maddesinde ise; ’Her türlü serbest meslek faaliyetinden doğan kazançlar serbest meslek kazancıdır. Serbest meslek faaliyeti, sermayeden ziyada şahsi mesaiye, ilmi veya mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanan ve ticari mahiyette olmayan işlerin işverene tabi olmaksızın şahsi sorumluluk altında kendi nam ve hesabına yapılmasıdır’ hükmü yer almıştır. Aynı Kanunun 51. maddesinin 8. bendinde ise tavassut işi yapanların (dayıbaşları hariç) basit usulden faydalanamayacakları hükme bağlanmıştır. Diğer taraftan, aynı Kanunun ’Arızi kazançlar’ başlıklı 82. maddesinin 1. bendinde, Arızi olarak ticari muamelelerin icrasından veya bu nitelikteki muamelelere tavassuttan elde edilen kazançların vergiye tabi arızi kazanç olduğu hükme bağlanmıştır. Bu hükümlere göre, şahsi mesaiye dayanmakla birlikte ilmi veya mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanmayan ve ticari bir organizasyonu gerektiren sigorta acenteliği faaliyetinin ticari faaliyet, bu faaliyetten elde edilen kazancında ticari kazanç olarak vergilendirilmesi gerekmektedir. Öte yandan adı geçenin sigorta acenteliği faaliyetine aracılık yapan vergi mükellefi olmayan kişilerin bu faaliyetlerini ticari bir organizasyon içerisinde ve devamlılık arzedecek şekilde yürütmesi halinde bu işten elde ettikleri kazançların ticari kazanç hükümleri doğrultusunda vergilendirilmesi gerekmektedir. Dolayısıyla ilgi şahıslar adına (gerçek usulde) gelir vergisi mükellefiyeti tesis edilmesi gerekmektedir. Ancak ilgili şahısların devamlılık arzetmeyecek şekilde hizmet ifasında bulunması halinde kazançlarının arızi kazanç hükümlerine göre vergilendirilmesi gerekecektir. Ayrıca yine sigorta acentesi olan vergi mükelleflerinin sigorta poliçelerinin adı geçen namına satımı için yapmış olduğu aracılık faaliyeti de gerçek usulde ticari kazanç kapsamında vergilendirilmektedir. 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 229’uncu maddesinde fatura; ’ Satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesika şeklinde tanımlanmış, aynı Kanunun 232’inci maddesinde de; ’Birinci ve ikinci sınıf tüccarlar, kazancı basit usulde tespit edilenlerle defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçiler: 1Birinci ve ikinci sınıf tüccarlara; 2Serbest meslek erbabına; 3Kazançları basit usulde tespit olunan tüccarlara; 4Defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilere; 5Vergiden muaf esnafa; Sattıklara emtia veya yaptıkları işler için fatura vermek ve bunlarda fatura istemek ve almak mecburiyetindedirler. Yukarıdakiler dışında kalanların, birinci ve ikinci sınıf tüccarlar ile kazancı basit usulde tespit edilenlerden ve defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilerden satın aldıkları emtia veya onlara yaptırdıkları iş bedelinin 440.000.000.lirayı geçmesi ve bedeli 440.000.000.liradan az olsa dahi istemeleri halinde emtiayı satanın veya işi yapanın fatura vermesi mecburidir.’ denilmektedir. Ayrıca, 243 sıra no’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin (B) bölümünün 4’ncü maddesinde, ’Sigorta acente ve prodüktörleri tarafından sigorta şirketlerine sağlanan hizmetler nedeniyle ödenen komisyon bedelleri ise sigorta şirketleri tarafından düzenlenecek ’Sigorta Komisyon Gider Belgesi’ne istinaden kayıtlara alınacaktır. Acenteler ve prodüktörler bu bedeller için ayrıca fatura düzenlemeyecekler ve bu bedelleri sigorta şirketleri tarafından kendilerine verilecek sigorta komisyon gider belgesine istinaden hasılat kaydedeceklerdir.’ hükmü yer almaktadır. Bu nedenle, tali acentelerin almış oldukları komisyon bedelleri karşılığında acenteniz adına fatura düzenlemesi, ancak yapacakları hizmeti devamlılık arz etmeyecek şekilde yerine getirenlerin arızi kazanç hükümlerine tabi olması nedeniyle bunlara yapılacak ödemelerin ise ödemeyi yapan tarafından düzenlenen gider pusulası ile belgelendirilmesi gerekmektedir. Bilgi edinilmesini rica ederim.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Üfe & Tüfe Oranlarını görmek için aşağıdaki excel ikonuna tıklayınız.
*Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verileridir.
|
|
|
ÜFE & TÜFE
Endeks Arşivi
|
|
|
|
Excel Dokümanı
|
|
|
|
|
|
|
|